Categorie: Blog

^ Liggende boeddha – Pang Sai Yas...
.. symboliseert rust | overgave | gereed zijn en… waarheid | zuiverheid.
Thai geloven dat het eren van deze boeddha geluk brengt. Een beeld van deze boeddha zou specifiek bescherming en geluk brengen aan hen die op dinsdag zijn geboren, zoals ik.
Moge 2021 rust en zuiverheid brengen…

Blog 57…

Mae Rim, Thailand, 31 december 2020.

– Blikverruiming…
– Visie & Voornemens – Dichterbij…
– Actualiteit… – Wensen…
– Internet links…

Op de valreep…

.. nu echt mijn laatste blog in 2020.
Uit het vorige: “november en december zijn bezinningsmaanden voor mij. Heb dan de neiging om mij (nog meer) terug te trekken en na te denken of op zoek te gaan naar lessen of inzichten”.
Rode draad in mijn contemplaties: nadenken over levensvragen en over het woud aan visies en antwoorden daarop.

Dit jaar ervaar ik bezinnen als bijzonder, waarschijnlijk omdat in 2020 zóveel ingrijpende dingen gebeurden. Corona schokte de hele wereld. Het overlijden van mijn oudste broer raakte mij diep. Verder hielden de bouw van ons nieuwe huis en de aanstaande verhuizing mij nogal bezig.

Blikverruiming…

Nee, ik zit niet urenlang als een wassen beeld op een kussen, krampachtig na te denken.
Mediteren is wel vaste prik, ‘s morgens vroeg en aan het eind van de dag. Ook Tai Chi is dagelijkse kost – bewegend mediteren noem ik dat.
Nu leef ik wat trager, blijf wat vaker alleen thuis en ben wat langer stil.

Ook struin ik veel op internet – zoek filmpjes over spiritualiteit, filosofie, psychologie, neuro- en natuurwetenschappen, voeding, heling enzovoort.
Wat is er toch veel interessants te vinden en leren, fantastisch – wát een zegen: vrij internet!

Ik hoopte dat mijn gedachten nu uitgekristalliseerd zouden zijn en ik ze helder zou kunnen beschrijven, máár… het is nog te weinig bezonken. Volgens mij gaat het in de toekomst ook niet lukken om de uitkomsten te beschrijven – het is teveel. Hopelijk komt mijn blikverruiming vanzelf tot uiting in toekomstige blogs.

Visies & Voornemens…

.. komen elk nieuw jaar opnieuw tevoorschijn. Visies over waar het heengaat en voornemens over wat we ervan willen maken.
Zoals gebruikelijk worden we in deze weken overstelpt met bespiegelingen en fantastische -of dramatische- vooruitzichten.
(Vanzelfsprekend komen ook de nodige ouwe koeien voorbij.)

Wat zijn jouw visies en voornemens Luc..?
.. “ik weet het niet” kwam eerst op. Daarna ontstonden vage gedachten als: ‘ik denk dat we een betere tijd tegemoet gaan, áls …..’ [en daarna de mitsen en maren].
Nu denk ik: ‘laat mij maar dicht bij mijzelf -mijn gevoel- blijven en de verantwoordelijkheid nemen voor mijn eigen leven’.
Realiseer mij nu dat dit idee niet helemaal uit mijzelf komt – meester zei:
“Luc, neem de verantwoordelijkheid voor wat je kán zijn en handel daar actief naar – en… wees zuiver op de graad ”.
Klinkt als zinvolle voornemens…

Dichterbij nu…

Wie mijn laatste blogs tussen de regels las, weet dat de bouw mij meer energie kostte dan goed was.
Herinnerde mij ineens de eerdere levensperiode waarin mijn batterij leeg was – dat was verre van aangenaam.
Daarom is het erg goed dat de bouw nu traag gaat en ik wat afstand kan nemen.
Voornemen: kalm blijven en genieten, en… adequaat aanvaarden wat zich aandient.

Mede door de bouwdrukte heb ik mijn lijf veronachtzaamd, dat voelt nu te zwaar en niet goed.
Voornemen: beter voor mijn lichaam zorgen; kritischer op wat ik daarin stop en op wat ik er (niet) mee doe – gezond bezig zijn binnen mijn eigen mogelijkheden, zoiets.

Ik heb natuurlijk meer goede voornemens, maar… genoeg voor nu; beter niet te ver vooruit kijken en wat direct nodig is over het hoofd zien. 

Actualiteit…

Sa is actief en goed bezig in en rond ons nieuwe huis..! (Ze heeft nog geen ander werk.)
Cream doet het goed op school. Kerst wordt niet gevierd in Thailand* – school ging dan ook onafgebroken door tot en met gisteren (de 30e). De eerste vier dagen van 2021 is Cream vrij en gaat ze Sa helpen.

* Wel hield de school haar jaarlijkse creatieve manifestatie. Traditioneel geeft elke klas dan een demonstratie van hun creatieve kunsten: dans, muziek, schilderen, aankleding enzovoort. Magnifiek en op hoog niveau! Een voortzetting van wat lang geleden door prinses Dara Pirom is gestart. Chiang Mai heeft een indrukwekkende kunst-historie…

Ook hier is het nu winter – koud, in de nacht daalt de temperatuur soms wel onder de 8 graden.
Het is ook helder zonnig en droog en om 10 uur alweer rond de 20 graden, prima.
Telkens weer grappig om te zien hoe Thai zich inpakken als Eskimo’s, zeker in de bergen – ski-jack en wanten aan en ijsmuts over de oren.
Noot: ons nieuwe huis staat hoger in de bergen, daar is het nog een paar graden kouder.

Bouwupdate…
Vorige week zijn de kooktoestellen geïnstalleerd.
Momenteel wordt de weg verhard (beton) en begin januari komt hopelijk de waterleiding. Als dat lukt kunnen we eind januari verhuizen.

Eerst willen we nog kasten inbouwen en een bed kopen – moet nu omdat huurhuizen doorgaans gemeubileerd zijn hier. Grappig, Creams’ kasten kopen we waarschijnlijk bij Ikea, Bangkok

Wensen…

Rond kerst stuurde ik individuele wensberichten aan bijna allen die de blog-aankondigingen ontvangen.
Was blij verrast met het grote aantal warme reacties – Dank..!! Fijn te merken dat velen mij/ons nog steeds volgen en mijn blogs waarderen.

Een lezer schreef dat hij minder nieuwsgierig was geworden en zich voorheen probeerde voor te stellen hoe mijn leven hier zou zijn, maar dat dat nu minder lukt.

Ik ben blij met zijn opmerkingen en wil er rekening mee houden. Soms ben ik bang om teveel te herhalen. Vaak denk ik ‘wie wil dit nou weten’, en wie weet is het ‘nieuwe’ er voor mij vanaf, en klinkt dat door in mijn schrijven.
Afijn, weet dat ik blij ben met feedback en er graag wat mee doe.

Internet Links…

Na het vorige blog en de wens-mails ontving ik veel links naar prachtige filmpjes – soms gerelateerd aan corona, vaker aan andere zaken. Mijn eigen zoektocht op Internet levert ook veel mooi materiaal op.

Al dat moois wil ik graag delen maar… soms is het zóveel dat ik er niet aan toekom. Bovendien kan ik moeilijk inschatten wat voor anderen interessant is – ik wil niemand opzadelen met ballast waar ‘ie geen interesse voor heeft.
Ik overweeg nu om een “linkpagina” toe te voegen aan mijn site, met daarin links naar presentaties die ik interessant vind – eventueel met intro. Kun je zelf bepalen óf en wat je wilt zien.

Hier eindigt Blog 57 – máár… niet nadat ik jullie nogmaals een heel Gelukkig & Vrij & Blij nieuwjaar heb gewenst, mede namens Sa & Cream…

Alle goeds in 2021..!!!
Luc

PS:
Steunen..?
In blog 54 schreef ik over de financiering van onze droom: de heilzame oase op ons land.
Ik vroeg steun en we ontvingen fantastische donaties – daar zijn we heel blij mee – het helpt écht!
Om onze totale droom waar te maken is meer nodig*.
Voor wie wil overwegen om ons te steunen heb ik informatie gezet onder: » » Financiering – Fundraising…
* Belangrijk: onvoldoende geld betekent enkel uitstel of afstel van onze plannen – niet het einde van de wereld..!

Toegang tot de website… [herhaling].
Enkele providers blijven de toegang tot mijn site blokkeren.
Kan ik helaas niks aan doen. Dit Blog zit daarom (weer) bij de aankondigingsmail (pdf).
Noten: in de pdf-versie geen foto’s vanwege de bestandsomvang; de site-versie pas ik later soms aan, kan natuurlijk niet met de pdf-versie.

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties, zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…

… einde …

Blog 56 …

Mae Rim, Thailand, 12 december 2020.

–  Onrust & COVID in Thailand…
–  Afwijkend – Bizar – Positief …
– Mijn indruk en uitleg…
–  Subjectief & Suggestief…

Laatste Blog…

.. in 2020 – jaar van schrikken en aanpassen.
Velen waren – of zijn – in de ban van een virus.

Wij waren in de ban van ons nieuwe huis.
Vorderingen daaraan liggen stil, we wachten op de waterleiding en sparen om verder te kunnen.
Wel is Sa aan het schoonmaken en soms brengen we wat spullen over.
Een prettig stap voor stap tempo.

Het beloofde Bouwblog komt als er meer klaar is en ik daarvan foto’s kan laten zien.
[foto boven: de voorzijde in avondkleuren]

Onrust & COVID…

Ik kreeg vragen over de (politieke) onrust in Thailand, en over Corona…

Vooraf – van een stuurman aan de wal…
Vanaf begin van de pandemie ben ik verbaasd over de paniek en over de Angst- en Schuld benadering*.

* Bekend: Angst en Schuld (schaamte) zijn killer emoties.
Toch wordt er door leiders wereldwijd nog altijd sterk aan geappelleerd.

Ter volledigheid: Blijdschap en Enthousiasme zijn het meest heilzaam.
Wist je dat (de energie-uitwisseling bij) een omhelzing bijzonder heilzaam kan zijn..?
– en dat onze handen helende energie (kunnen) reflecteren of doorgeven..?
– en dat samen toegewijd dansen en zingen en muziek beleven, heling en verjonging stimuleren..?
[PS: soms hoop ik stilletjes dat Mark & Co (deeltjes van) mijn Blogs lezen.]

Afwijkend…

Herhaling: mijn kijk op ziekte wijkt af van de gangbare. Ik mijd kreten als ‘vechten tegen’ [ziekten] en vertrouw meer op zelf-heling dan op medicijnen.

Ben niet van de complottheorieën. Geloof graag dat leiders (en hun adviseurs) het beste met ons voorhebben. Maar helaas… ik vind hun corona beleid nu minstens dubieus. Waarom..?
– Hun visies over ziekte en heling blijken beperkt en eenzijdig en…
– Zij kunnen nooit alles overzien en begrijpen – (zie verderop Subjectief & Suggestief).

Ik probeer zoveel mogelijk informatie uit verschillende bronnen te halen – nu ook over corona.
Na het vorige Blog vond ik hoopvolle, wetenschappelijk gefundeerde info die ik niet tegenkom in het officiële mainstream nieuws. Er is namelijk een uitgebreid pallet aan alternatieve inzichten en mogelijkheden voor preventie en genezing.
Ga niet schrijven over wat ik precies aantrof – vind mezelf onbevoegd en het zou teveel ruimte nemen.

Bizar…

Ik was enthousiast en deelde mijn vindingen in kleine kring, maar schrok van sommige reacties – de alternatieven werden niet begrepen.
Verschillende groepen of stromingen lijken elkaar niet (meer) te verstaan.
Bizar en schokkend, omdat ik geloof dat gezondheid het meest gebaat is bij optimale uitwisseling van kennis en mogelijkheden. Ik zie nu gemiste kansen..!

Positief…

Klinkt het voorgaande negatief..?
Welnu, zeker is dat corona ernstig lijden veroorzaakt(!) en veel zorgen met zich brengt.
Maar… ik zie positiefs – twee voorbeelden:
(1) Minder reizen zorgde voor een betere luchtkwaliteit en meer rust. Ik zie een meer heldere sterrenhemel dan voorheen – én… Chiang Mai (stad) wordt niet meer ‘bezet’ door buitenlanders en is weer van de Thai.

(2) Een tsunami van bewustwording lijkt door de wereld te stromen – waarschijnlijk omdat we meer op onszelf zijn aangewezen. Velen kijken kritisch(er) naar politieke en economische hoofdrolspelers. Er is meer aandacht voor gezondheid en heling.
Ook lijken we onze spirituele kant te hervinden. (Vind ik mooi, want volgens mij was (is) de materiële kant te dominant.)

Gebed: “moge de bewustwordingsgolf zóveel momentum en invloed krijgen dat ook goede alternatieven volwaardig worden aanvaard en toegepast – en… moge de aandacht voor ons spirituele deel blijvend zijn”. Amen…
Overtuiging: gebeden worden gehoord en wonderen gebeuren..!

Sorry voor het verhevene – nu naar Thailand…

COVID…

.. zo noemen ze Corona hier.
Ook Thailand lag een poos plat, al merkten wij er weinig van. Wij leven in een soort continu quarantaine. Vooral ik – ik pendel tussen thuis en de bouw en ga een enkele keer naar een tempel of boodschappen doen. Hoe Thai de beperkingen ervaren weet ik niet. Sa en Cream praten er nooit oordelend over en het Thaise nieuws kan ik niet verstaan.
(Opmerkelijk, ik volg het Nederlands nieuws nu meer dan voorheen.)

Mijn indruk…

.. is dat Thai de covid-maatregelen gewillig aanvaarden – of stilzwijgend negeren.
Hier wordt financieel minder voor de stilstand gecompenseerd. Leerzaam hoe Thai dat oplossen. Ik zie langs de weg een explosie aan eet- en verkoop-kraampjes en veel meer moestuintjes dan voorheen.

Terzijde: goed dat ik niet in Nederland hoef te zijn – mondafscherming en afstand houden maken mij ziek.
Ik word er benauwd van en ervaar een mistroostig zombiebestaan – (normaal versta ik Thai al moeilijk, met mondafscherming helemaal niet).

Mijn uitleg..:

Aziaten zijn van nature volgzaam. Ziekte- (virus-) uitbraken komen vaker voor in de tropen, men is gewend aan maatregelen daartegen – én… men aanvaardt eenvoudig dat leven kwetsbaar en eindig is. (Is misschien makkelijk voor wie in reïncarnatie gelooft.)

Afstand houden is moeilijk voor de lichamelijk ingestelde Thai, dat doen de meesten ook niet. Mondkapjes waren al ingeburgerd – tegen smog en stof en als men zelf verkouden is – (tip: ook doeltreffend na eten van sterk ruikend voedsel, haha). Wel zijn mondkapjes nu vaker verplicht, vooral in winkels en overheidsgebouwen. Ook hygiëne-handelingen zitten ingebakken.

Elkaar aanspreken doen Thai bijna nooit en ik zie geen actieve handhaving. Hoorde wel dat restaurants en massageklinieken zijn beboet en gesloten, maar… op straat merk ik er niks van. Grotere winkels en overheidsinstellingen zijn strikt (temperaturen en mondkapjes), verder blijft het motto: vrijheid blijheid.
Kortom: geen covid-stress voor ons.

Onrust..

Vernam over de Thaise (politieke) onrust via het Nederlandse nieuws en dankzij vragen van jullie. Soms zie ik flitsen van betogingen in Bangkok. De onrust lijkt misschien erg, maar de vraag is of dat wel klopt. Nieuwsorganisaties moeten zwaar concurreren en drama en onrust verkopen nou eenmaal het best – dus: grote kans op overdrijven en uitvergroten.

Goed om te beseffen: Thailand heeft bijna 80 miljoen inwoners – (precieze aantal onbekend) – met veel verschillen in etniciteit. Ook is hier nog veel ongeletterdheid. Verschillen in welvaart zijn dan ook onvermijdelijk en meningsverschillen vanzelfsprekend.

Subjectief & Suggestief…

Ik vind het nieuws nooit objectief. Ik bedoel: iedereen neemt waar wat ‘ie kan herkennen en iedereen vindt wat ‘ie zoekt – niemand kan echt objectief zijn!
Uiteraard zijn sommige journalisten redelijk neutraal. Toch is ook hun referentiekader beperkt. Anders gezegd: niemand kan alles overzien en weten..!

Meestal is de stelling: Thailand is ondemocratisch. Nou, volgens mij is democratie (westers model) hier voorlopig niet verstandig of haalbaar. Natuurlijk kan ook in Thailand veel worden verbeterd – waar niet..?! Het kan je niet ontgaan: in het westen werkt de democratie momenteel ook niet zaligmakend voor iedereen.
Ik denk nu aan: ‘een betere wereld begint bij jezelf’.

En de koning..? – die heeft het niet makkelijk!
Stel… je zit tot je 60^e in een schitterende wachtkamer met bijna onuitputtelijke faciliteiten voorhanden, qua geld en adoratie. En daarna moet je daarbuiten opboksen tegen de heersende geest van je legendarische vader. Ik geef het je te doen. (Misschien later meer.)

Bezinningsmaanden…

Zolang ik mij kan heugen zijn november en december bezinningsmaanden voor mij. Ik leef momenteel traag en denk na over levenszaken of geniet van vredige stilten. (Het weer is nu aangenaam: droog met koude nachten en overdag niet te warm.)

Corona en het overlijden van enkele dierbaren – waaronder mijn oudste broer – geven mijn overwegingen bijzondere diepte dit keer.
Ik wil er graag over schrijven, maar mijn gedachten zijn onvoldoende gekristalliseerd en… dit Blog is alweer vol.
Daarom: Niet mijn laatste blog in 2020 – tot het volgende..!

Hier eindigt Blog 56 – dank voor het lezen!

Hartelijke groeten en happy dagen..!!

Luc
PS: toegang tot de site… [herhaling].
Helaas blijven enkele providers dwarsliggen voor de toegang tot mijn site.
Kan ik helaas niets aan veranderen. Dit Blog zit daarom (wederom) bij de aankondigingsmail (pdf).
Noot: de site-versie pas ik later soms aan – kan natuurlijk niet met de pdf-versie.

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties, zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…

… einde …

Blog nr. 55…

Mae Rim, Thailand, 30 oktober 2020.

–  Bloggen onzeker…
– Ander universum – Nou én..?
– Site + Social media – Oproep..!

Het vorige Blog (nr. 54) was te lang en ging teveel over de bouw, zeg ik achteraf.
Daarom maak ik voorlopig aparte Bouw-Blogs – de eerstvolgende komt snel.
Dit geeft jullie een keuze en voorkomt dat andere onderwerpen achterblijven.
In ‘gewone blogs’ ga ik wel enkele bouwzaken noemen – (zie onderaan).

Bloggen onzeker…

Bloggen heeft iets onzekers…
Gelukkig zijn er reacties na elk blog – toch vraag ik mij af:
–  Is het nog wel interessant..?
–  Is het nog wel van deze tijd..?*
* zie hierna: Site & Social-media…

Overigens, ik vind het nog steeds leuk dus blijf vooralsnog bloggen.
Wel een verzoek! – [herhaling]: laat alsjeblieft weten als mijn blogs niet meer passen – ik hou niet van loos werk en irritatie is voor niemand goed!

Totaal ander universum…

Kreeg laatst nog eens bevestigt: mijn strubbelingen met de cultuurverschillen zijn logisch.
Dit kwam door een filmpje van Anita Moorjani* – zij groeide op in 3 verschillende culturen: Chinees, Indiaas en Westers.
* zie verderop…

Twee punten raakten mij:
(1) Zij ontdekte dat verschillende mensen een totaal verschillend universum beleven, ondanks dat ze in dezelfde stad naast elkaar leven.
Ik besefte dat dit ook voor mij (ons) geldt – Sa en ik ervaren de wereld totaal verschillend. De oorzaak ligt in de herkenning en interpretatie van wat we ervaren – oftewel: onze referentiekaders verschillen totaal.
(Onze beleving wordt grotendeels bepaald door wat we ‘jong leerden’ in de omgeving of cultuur waarin we opgroeiden.)

Sterker nog, naarmate ik hier langer ben, lijkt het of ik steeds minder kan vatten van deze cultuur.
Let op: niet dat ik mij nu minder thuis voel – integendeel! Het is misschien wel intenser en leerzamer dan voorheen.

Mijn conclusie: hoe mensen in een andere cultuur (dan de ‘mijne’) de wereld beleven, kan ik nooit écht begrijpen.
Ik schrijf vaak hierover en weet dat dezelfde belevenissen sowieso verschillend worden ervaren, zelfs binnen dezelfde cultuur.
Afijn… ik begrijp nu beter waarom erover schrijven soms incompleet en ongemakkelijk voelt.

(2) Het tweede punt raakte mij dieper.
Het betreft de verschillen in geneeskunde. Traditionele geneeswijzen in India en China zijn – kort door de bocht – gericht op oppeppen of herstellen van eigen helende vermogens. (Ik doel op Ayurveda en Acupunctuur.)

Regulier Westers is – wéér kort door de bocht! – strijden tégen de aandoening (vaak door medicijnen of wegnemen). Daarbij wordt aangedrongen om (a) bij het minste of geringste een arts te raadplegen en (b) medicijnen -meestal chemicaliën- te nemen, ook preventief.
Een gevolg: vele kennen en vertrouwen hun eigen lijf (en gevoel) niet meer en zijn erg afhankelijk van wat de dokter zegt en voorschrijft.

Voor de volledigheid – de traditionele Indiase en Chinese geneeswijzen richten zich voornamelijk op lichaamseigen krachten – doorgaans via voeding en werken aan energiestromen binnen het lichaam.
(Wel krijgt ook daar de westerse benadering meer voet aan de grond – hier in Thailand hebben traditionele vormen veel terrein verloren, jammer genoeg).

Nou én Luc..?

Vooraf: ik ben niet van de complottheorieën en geloof dat de meeste westerse artsen kundig zijn en goede bedoelingen hebben. Ook farmaceuten krijgen het voordeel van de twijfel.

Ik zie echter een, volgens mij ‘ongezonde’ invloed van medicijnmakers – mogelijk ook van verzekeringsmaatschappijen. De huidige politieke en economische krachten en structuren werken dat in de hand. Onwenselijk, vind ik!

Nu mijn punt: afstand nemen van onze eigen helende vermogens, plus de afhankelijkheid van instanties (inclusief medicijnen) ‘buiten ons’, maken ons dom, stom en manipuleerbaar. Onwenselijk, vind ik!

Dit slaat ook op COVID-19 – waar ik opzettelijk weinig over schrijf – weet er namelijk niks van, mede omdat deskundigen elkaar tegenspreken. Maar… zoals ik het Nederlandse nieuws interpreteer, overheerst verwarring, angst en onwetendheid.
Geen basis voor ‘gezond samenleven’, vind ik!

* Anita Moorjani…

.. schreef het boek “Dying to be me” – (vrij vertaald: “Sterven om mezelf te [kunnen] zijn”).
Zij leed aan kanker en overleed – had toen een zogenoemde ‘bijna dood ervaring’; kwam terug in het aardse bestaan en genas wonderbaarlijk. Daarover gaat haar boek.
Sindsdien is zij een veelgevraagd spreker en tegenwoordig presenteert ze ook internet-filmpjes.
Een gewone, inspirerende vrouw, met een mooie missie en boodschap!
»» Naar haar filmpje – eerste 15 minuten gaan over waar ik op doelde.

Website & Social media…

Bekend: er waren problemen met mijn website. Afgelopen weken heb ik er (weer) veel aan gewerkt – doel: opschonen en kans op bereikbaarheid vergroten. Hopelijk ben ik geslaagd!

Tevens wat zaken aangepast…
Nieuw: “Blogarchief” – met links naar alle blogs, met inhoud opgaven. Oudere blogs vind je nu makkelijker.
Vernieuwd: “Tarieven – Financiën” – aangepast aan nieuwe ideeën en omstandigheden.

Social-media…
Ik ben geen fan, om diverse redenen.
Lang geleden gestopt met Facebook en Twitter – gebruik sporadisch Whatsapp, Signal en Line (de laatste is populair in Thailand).
Dit past uiteraard niet bij “ik wil voor iedereen bereikbaar zijn”.
Daarom zoek ik naar mogelijkheden…

Oproep..!

Wie wil mij kunnen bereiken via Whatsapp of Signal, (of een ander)..? – Meld je alsjeblieft..!
NB: voorlopig ‘in besloten kring’ en niet continu..!
– mijn telefoon ligt soms dagenlang in de la – haha – email check ik wel regelmatig.

Bouwzaken…

Genereuze donaties na mijn uitleg over de financiële kant.
(Hier geen namen en andere details – supporters bericht ik apart.)
In totaal ontving ik een mooi bedrag, desondanks kunnen we niet vol gas verder.

Voor nieuwjaar verhuizen zit er niet in.
We bouwen nu in een lagere versnelling – ook omdat het detailwerk betreft.
Hebben ook nog geen (leiding)water – er komt een nieuwe leiding, tegelijk met een nieuwe betonweg.
“Nog even geduld” zei ons dorpshoofd.

Komt goed uit: kunnen we bijkomen en… “Keulen en Aken zijn niet in 1 dag gebouwd”…
– zo blijft er iets om naar uit te kijken en kunnen we elke vordering bewust vieren.

Een apart Bouw-Blog volgt snel…

Hier eindigt Blog 55 – dank voor het lezen..!

Vriendelijke groeten,
Luc
PS:
1) Regelmatig wordt gevraagd naar COVID en naar de ‘onrust’ in Thailand.
Iets voor het volgende blog – voorinfo: we merken er weinig van..!

2) Toegang tot de site… [herhaling].
Helaas blijven enkele providers dwarsliggen.
Kan ik niets aan veranderen. Dit Blog zit daarom (wederom) bij de aankondigingsmail (pdf).
Noot: de site-versie pas ik later soms aan – kan natuurlijk niet met de pdf-versie.

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties, zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…

… einde …

Counters…

Ofwel aanrechten in keukens en badkamers – in Thailand meestal betonplaten, gestort op gemetselde muurtjes, rondom betegeld. Aan de voorzijde uitsparingen, voor later in te brengen deur-frames of laden-blokken.
Hout verrot of wordt opgevreten en deze bouwwijze is goedkoper.

Hierna enkele Counters…

Einde van dit Foto-Blog – hopelijk heb je weer beeld…
NB: de kwaliteit kan soms beter. Helaas heeft fotograferen momenteel niet mijn hoogste aandacht – sorry!

Hartelijke groeten,
Luc

« terug naar Blog nr. 54…

Blog nr. 54…

Mae Rim, Thailand, 27 september 2020.

– “Dramatiseren” – typisch Nederlands..?
– Bouwupdate…
– Vóór de verhuizing…
– Bodem spaarpot – Financiën…
– Plannen op de helling…

Het gaat goed..!!!

Mijn leven is enerverend en vervullend, maar… dát overbrengen blijkt moeilijk.
Na mijn laatste Blogs kwamen bezorgde reacties. Sommige denken dat ik continu drama’s beleef en ongelukkig ben, nu vooral door de bouw.

Dus… ik las ze nog eens door en er staat inderdaad dat het moeite kost – (ook dat ik geniet trouwens).
Is ook moeilijk; bouwen in dit oh zo andere land, met die oh zo andere cultuur met een oh zo moeilijke taal die ik helemaal niet beheers – dát alles beschrijf ik zo aansprekend mogelijk – wellicht té dramatisch.

‘Drama’ – typisch Nederlands..?

Vraag de gemiddelde Nederlander hoe het gaat en je krijgt meestal een riedeltje drama’s.
Lijden lijkt noodzaak – “zonder strijd geen overwinning” is een bekend motto.

“De weg van de minste weerstand”, klinkt te makkelijk en stuurloos – ‘niet goed’ vanuit Calvinistische genen!
Ik schreef hier al vaker over, dus… nu even niet.

Wil nu benadrukken dat ik gelukkig ben – meestal… ahum.
Ik lééf – wát een mirakel – en beleef momenteel veel voldoening aan de bouw.
Problemen..? – die horen er bij, als de nacht bij de dag.

Ik denk nu aan sporten – rugby is een goed voorbeeld.
Onbegrijpelijk dat die spelers plezier beleven, terwijl ze constant gemangeld worden.
Vraag mij dan af waarom zij vrijwillig het veld opgaan. Is het masochisme of sadisme..? – de intense adrenaline-highs..? – de kick van scoren en het applaus erna..? – of… doen ze het om de teamspirit..?
Wat het ook is, pijn en moeiten worden erdoor overwonnen.

Geldt ook voor mijn leven nu; ik geniet van het scheppingsproces en de resultaten – moeiten spelen alleen in m’n hoofd en aan de zijlijn.
Volgens mij is de kunst: focussen op het spel met mijn creatieve talenten. Wat dan overheerst is enthousiasme over prestaties en resultaten. Ik zei al: enerverend en vervullend..!

Noot – vriend Hans schreef erg bemoedigend over ‘doelen stellen’ – nogmaals dank Hans!
Ook hierin verschilt de Thaise / Oosterse praktijk van de Westerse – ga ik eens over filosoferen – (heb daarover mijn eigen ideeën).

Bouwupdate…

Het afwerken vlot prima.
– Gipsplafonds zitten er in.
– Schilderwerk is ca 50 % gedaan.
– Er verschenen zogenoemde ‘counters’ in keukens en badkamers.
Anders dan in Nederland, uitsluitend van betegeld beton. Want, hout verrot of wordt opgevreten waar je bijstaat, en deze bouwwijze is goedkoop.
– Tegelwerk is gestart – eerst keukens en badkamers, daarna de vloeren in het hele huis.
Hier bijna geen vloerbedekking, ook vanwege klimaat en vreterij. Hout komt wel veel voor – hoofdzakelijk Teak, dat wordt zelden aangevreten. Wij wilden het op sommige plekken, maar…  kostbaar (wel een stuk goedkoper dan in Nederland).

(Zie ook het Foto-Blog – nr. 54a.)

Vóór de verhuizing…

Moet het volgende nog…
– Sanitair installeren – 2 toiletten, wasbakken en douches.
– Waterleiding aanleggen, inclusief tank en pomp.
– Airco’s ophangen – lichte types, dankzij dubbele muren en geïsoleerde plafonds.
– Ramen en deuren plaatsen – buiten aluminium, binnen hout.
– Keukens installeren, verlichting inbouwen, aankleden en inrichten…
Dan kunnen we er in..!!!

Resterende stappen* (nadat we er wonen)…
– Overdekte entree.
– Balkonterras aan de woonkamer.
– Grond- en hekwerk rondom.
– Dakgoten en waterafvoer.
– Inrit en parkeerplekken.
– Sala bouwen – onze multifunctionele buitenkamer.
– En later mogelijk onze eigen waterbron.
* Deze stappen doen we vertraagd of niet, omdat…

Bodem spaarpot…

Ik schreef eerder dat diverse zaken anders moesten dan gepland…
– door misverstanden of nieuwe inzichten waren enkele ingrijpende correcties nodig;
– mijn streven naar perfectie en schoonheid leidde tot meerwerk;
– er kwam een completere inrichting van de buitenkeuken, omdat… in de Sala ernaast gaat Sa haar mini-restaurant uitproberen – (zie verderop: “Plannen op de helling”).
Resultaat: ons budget is ruimschoots overschreden.

Noot: als het aan Sa lag, waren we al lang verhuisd, naar een veredelde schuur van maximaal 80 m2, bedekt met golfplaten, zónder plafonds en met aangebouwd afdak voor buitenkeuken en 1 toilet.
Dit is zij van huis uit gewend, maar… voor mij te Spartaans en ongezond.
Voor de goede orde: Sa is nu erg blij met wat er ontstaat!

Verder – de kosten voor Cream s’ studie zijn hoger dan verwacht (o.a. door een computer en extra lessen); Sa heeft geen inkomen en… we hadden extra kosten voor het land.

Gevolg: om alles te realiseren, moet mijn spaarpot worden bijgevuld .
Anders… wordt het schrappen of uitstellen.

Drama..? – nee, wel lastig en jammer…
Vervelendste is als onze Birmese bouwers weg moeten voordat ze klaar zijn.
Als zij geen werk hebben moeten ze het land uit, en… weer zo’n geweldig team vinden lijkt onmogelijk.
Nou ja, we zijn blij als we erin kunnen en de rest komt natuurlijk ook goed!

Nu volgen we de planning hierboven:
1.) Huis woonklaar afwerken,  2.) Verhuizen, 3.) Rest uitvoeren in financieel haalbaar tempo.
(Na de verhuizing vervalt de huur, dat scheelt.)

Financieren – Fundraising…

Geld… een gevoelig onderwerp.
Allereerst: wij zijn niet zielig en willen niet bedelen en… niemand iets aanpraten!
Anderzijds… “had het maar gezegd Luc” zou zuur zijn.

In een eerder blog schreef ik al over financiering van onze vervolgplannen.
Ik ontving bemoedigende reacties en tips en zelfs toezeggingen.
Vandaar nu het volgende…

Kan en wil je ons te steunen..?
Ik zie kort gezegd drie mogelijkheden:
(1) doneren/schenken – (2) lenen/investeren – (3) vergoeden.
Vanzelfsprekend wil ik dit verder uitleggen en vragen beantwoorden..!

Wil je nu wat overmaken…
Dat kan naar mijn zaken-rekening in Nederland.
Bankrekening: NL76 RABO 0323 2996 87 – t.n.v. Luc Aalbrecht Int. BV.
Vermeld s.v.p. “Donatie” of “Schenking”.
(Wij zijn blij met elk bedrag..!)

Tot zover over financiering…
Zie ook onder “Tarieven – Financiën”:
»» ‘Tarieven – Overmaken’…
»» ‘Financiering – Fundraising‘…

Plannen op de helling…

Misschien ken je ons oorspronkelijke plan nog: na dit huis een (grotere) hoofdwoning bouwen, plus een restaurant en 3 – 4 gastenhuizen – allemaal van de baan..!

Door COVID hapert de gastenstroom naar Thailand, en die blijft voorlopig minimaal – is mijn stellige verwachting. Nederlanders die ons wilden bezoeken hebben hun plannen ingevroren..!
Nu investeren in logeergelegenheid lijkt dus onverstandig.
PS: hoewel de wereldsituatie dramatisch oogt, zie ik best veel lichtpuntjes… stof voor later.

Concreet…
Wat we nu bouwen wordt onze hoofdwoning. De Sala ernaast – (onze eet- en ontvangstkamer) – wordt tevens mini-restaurant. Sa kan dat prima aan met haar nieuwe keuken.
Op het land komt een kleine meditatie tempel en daarbij een kamer voor mij – (in ons nieuwe huis is geen aparte werkkamer).
Logeerfaciliteiten bouwen kan altijd nog – is nu ruim voldoende beschikbaar in de buurt.

Kortom: vol goede moed, ideeën en plannen – nu eerst ons huis af..!

Hier eindigt Blog 54 – dank voor het lezen..!!

» naar het Foto-Blog 54a…

Hartelijke groeten,
Luc
PS: toegang tot de site… [herhaling].
Helaas blijven enkele providers de toegang blokkeren.
Kan ik niets aan veranderen. Dit Blog zit daarom (wederom) bij de aankondigingsmail (pdf).
Noot: de site-versie pas ik later soms aan – kan natuurlijk niet met de pdf-versie.

Foto-Blog (54a) staat ook op pdf.
Vanwege de bestandsgrootte stuur ik dat -op verzoek- via WeTransfer.
Sorry voor het ongemak en hopend op jullie begrip.

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties, zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…

Blog 53a – Foto-blog…

Mae Rim, Thailand, 22 augustus 2020.

Bouwupdate…

Even opfrissen…
Het huis was qua ruwbouw klaar, we begonnen aan de bijbouw; schuur, extra toilet + douche, plus de typisch Thaise buitenkeuken…

Waterbeheer…

Het huis staat “in de berg” en dat kan wateroverlast veroorzaken.
Meemaken is geloven: zóveel water hier pardoes uit de lucht kan vallen. Bovendien… de grond is heel speciaal; betonhard als het droog is, boterzacht als het nat is. Thai maken zich daar niet druk om – rekenen sowieso dat een huis maar 20 tot 30 jaar meegaat.

Ik ben geen Thai – kies voor lange termijn kwaliteit en “moest” wat doen tegen dat waterrisico.
(Sommige weten vast nog dat ik ervaring opdeed in ‘s Gravenzande. Daar moest ik een complex drainagesysteem aanleggen, om droge voeten te houden.)

Nu maakten we een keermuur en watergoot, om water te weren of af te voeren naar de rijstvelden.
En onder (een deel van) het huis kwam drainage, plus een betonvloer op en rond een aantal fundatieplaten, om “onderspoelen” van die platen te voorkomen.

Hier eindigt blog 53a – hoop dat je (weer) beeld hebt.
En ja… het wordt een heus project, mede door de extra’s die er al doende bij komen.

Hartelijke groeten,
Luc

«« Naar Blog nr. 53…

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties – zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…

Blog nr. 53…

Mae Rim, Thailand, 21 augustus 2020.
– (veel) Moessonregen…
– Voorbereiding & Planning…
– “Weg van de minste weerstand..”
– Thai & Geld – “Goedkoop = Duurkoop”..
– Anderzijds…

Zomertijd – komkommertijd..?

Nou, bij ons niet… – wij zijn nog steeds druk met de bouw.
Kan momenteel geen foto’s laden dus: bouwupdate volgt.
Alvast: het bijgebouw is klaar en het afwerken vordert gestaag – ondanks…

(veel) Moessonregen…

Dagelijks, al weken lang. Gevaar voor landverschuivingen rond de bouw – want, een hoek van het huis staat als het ware “in de berg”. Toen de regen begon waren een geplande keermuur en watergoot er nog niet. Die zijn inmiddels klaar – drama’s bleven gelukkig uit.

Wel is een deel van Sa ‘s lemongras verzopen.
Brengt mij op een denk-verschil tussen Sa en mij – misschien moet ik zeggen: tussen oost en west…

Voorbereiding & Planning…

Zoals veel Thai doet Sa weinig aan werk voorbereiden of plannen.
Wellicht Boeddhistisch: “geen zorgen voor morgen” of… “leef in het nu en aanvaard wat komt”.
Of misschien: “meestromen met de natuur”, of… volgen van “de weg van de minste weerstand”.

Omdat veel Thaise boeren traditioneel nauwelijks cash geld hebben, doen ze het met wat voorhanden is.
Sa moest het – (volgens haar) – doen met plantgoed van vrienden. Die hadden meer lemongras dan Sa nodig had en dat plantte ze dan maar op nat rijstland. Maar… lemongras kan niet tegen nattigheid, vandaar…

Afijn, deze werkwijze jaagt mij weleens in de gordijnen. Ik wil zaken graag goed voorbereiden en plannen, 1) om efficiënt te kunnen werken en 2) om te weten of mijn (financiële) polsstok sterk en lang genoeg is.
Noot: lukt mij niet altijd hoor – bij de bouw leiden mijn kritische kijk en creatieve invallen af en toe tot dubbel werk..!

Ook onze bouwers denken weinig vooruit. Voorbeeld: zie ik ’s middags dat de cement opraakt en vraag aan hen “moeten we cement kopen?” – antwoord: “nee, niet nodig” – dan de volgende ochtend: “we hebben nu cement nodig”.
Lastig voor iemand die wel graag vooruit denkt – anderzijds… mooie oefening in aanvaarden, haha…
Kan trouwens nog zeggen dat het vaak wonderlijk goed uitpakt.

Meer over…

“Weg van de minste weerstand”…

Vaak wordt een rivier gebruikt als beeld voor: “meestromen met het leven, brengt je moeiteloos bij je bestemming” – (go with the flow).
Noot: ik hoor tot degenen die de boel liefst in eigen hand houden en ga nogal eens tegen de stroom in. Ik weet het: onnodig vermoeiend, maar… dat meestromen lijkt mij soms verder van huis te brengen.

De gemiddelde Thai volgt “de weg van de minste weerstand” en gaat van nature met de stroom mee. Ik leerde daar veel van – maar… hun “minste weerstand” blijkt nogal eens pure gemakzucht of ordinaire luiheid.

Milde voorbeelden…
– Veel Thai dumpen hun afval letterlijk ‘over de schutting’. Naast het toegangsweggetje naar ons huis ligt telkens weer nieuw afval, afzender onbekend.
– Als ik niet oplet doen de bouwers te weinig wapening in de beton – omdat het moeite kost om ernaar te vragen.

Ernstiger: minstens 80 % van de plaatselijke scooterritjes gebeurt zonder helm – zo’n helm is immers lastig (en kost geld). Maar… laatst zag ik een mevrouw bewusteloos naast haar scooter liggen – zonder helm! Er was veel hulp, maar ja…

Thai & Geld…

Dit alles heeft ook te maken met geld.

Ik kan meerdere blogs vullen over de bijzondere relatie die Thai hebben met geld.
Ga ik niet doen omdat… zó bijzonder zijn ze nou ook weer niet.
Toch een paar puntjes die mij opvallen…

– Veel Thai hebben een geldfixatie. Ze hebben het er altijd over. Altijd – altijd! – wordt gevraagd en vertelt wat iets kost. Als ik Sa een cadeautje geef, vraagt zij steevast “wat kostte het?” Erg gênant – nog erger: daarna wordt het gebazuind aan familie en vrienden.
– Heel veel Thai leven “op de pof” – vrijwel alle grotere aankopen worden op afbetaling gedaan.
– De meeste Thai leven met de overtuiging: “ik heb geen geld en zal het nooit krijgen – tenzij ik de loterij win”.*
Ik noem het de ‘armoede-overtuiging’. En als ze geld hebben, moet het snel worden uitgegeven, of uitgedeeld!
* Loterijen lijken een eerste levensbehoefte in Thailand. Sa ’s ouders wensen mij bij elke gelegenheid toe: “dat je de loterij mag winnen”.

Verder zijn veel Thai in mijn ogen naïef over geld – “2 voor de prijs van 1” werkt hier geheid omzet-verhogend voor de winkelier – (ook hierin zijn Thai uiteraard niet uniek).
Sa kan bijvoorbeeld van de markt komen met verse sla voor 4 huishoudens, omdat… “het was zó goedkoop!” Zij voelt zich dan spekkoper – dat we daarna voor 3 huishoudens weg moeten gooien, lijkt haar niet op te vallen.

“Goedkoop = Duurkoop..”

De armoede-overtuiging “we hebben geen geld”, leidt in mijn ervaring vaak tot verkeerde uitgaven of kopen van inferieur spul.
Hiervoor schreef ik over onvoldoende wapening in de beton. Welnu, bij de bouw moet ik continu opletten dat er voldoende van iets wordt gebruikt – en van de juiste kwaliteit – omdat het resultaat anders bedroevend wordt. Te weinig of te dun – (= goedkoop) – leidt dan tot extra kosten (= duurkoop), bijvoorbeeld omdat iets algauw moet worden vernieuwd .
Belangrijkste argument lijkt: “zuinig aan, er is geen geld”.

Anderzijds…

.. benijd ik de Thai omdat ze met relatief weinig, zóveel kunnen doen, en tevreden zijn met de vaak gammele resultaten. Ik ben van nature perfectionistisch en niet gauw tevreden. Ben daardoor mijn leven lang al zogenoemd ‘duur uit’, wel eens onnodig (achteraf).

Hier eindigt Blog 53 – dank voor het lezen..!
(Bouw-update komt zodra ik weer foto’s kan laden.)

Oh… met mij gaat het goed hoor..! – (dank voor de bezorgde reacties).
De wonden zijn geheeld en ik doe het kalm(er) aan. Kan nog zeggen dat de vermoeidheid en pijntjes logisch zijn, ik gebruik immers spieren die lang niet gebruikt waren*. Sterker nog… misschien gebruik ik spieren die nog nooit zó gebruikt waren; hanteer hier namelijk gereedschappen die in Nederland niet bestaan.
* Vriend Theo attendeerde mij hierop – best een geruststelling – bedankt Theo!

Ooit ging ik in Nederland na een bouwklus met rugklachten naar mijn favoriete fysio, Hans. Hij gaf 2 opties om pijnvrij te blijven: “Beste Luc, wil je dat deze rugpijn wegblijft..? – blijf dan bouwen of… doe het nooit meer”. Hij had gelijk..!

Hartelijke groet,
Luc

PS: toegang tot de site…
Helaas blijken enkele providers nog steeds toegang tot mijn website te weigeren.
Dat kan ik helaas niet veranderen. Ik wil dit blog graag voor iedereen beschikbaar maken, daarom voeg ik het ook bij de aankondingsmail (pdf). Om dat bestand klein te houden zitten er weinig foto’s bij.
Na de aankondiging wordt de site-versie soms aangepast – kan natuurlijk niet met de pdf-versie.
Sorry voor het ongemak en vertrouwend op jullie begrip.

Nagekomen, 22 augustus 2020:
De bouw-update is er – ga naar:
»» Blog nr. 53a – Foto-blog...

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties, zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…

Blog nr. 52…

Mae Rim, Thailand, 19 juni 2020.

Ons bouwavontuur slokte mij zó op dat Bloggen moest wachten – maar…

“Geen nieuws = goed nieuws”…

–  Wel en wee; Sa + Cream + mijzelf…
–  Modern rekenen… 
–  Mijn geestesoog & Schouderklopjes… 
–  Stand van zaken… 
–  (Foto-verhaal)…

Eerst over ons…

Wel en wee…

Sa…
De moesson is weer in aantocht en Sa werkte, met een vriendin, keihard om ons land teelt-klaar te maken. 
We hadden het uitgeleend aan een buurman die er lemongras op teelde. Die teelt was ‘op’ en buurman deed allang geen onderhoud meer. En… onkruid tiert hier welig – het maaien en opruimen was een giga-klus.

Het land bestaat uit meer dan 10 terrasveldjes (paddy’s), ze liggen op verschillende niveaus – echt schitterend om te zien, maar… erg bewerkelijk en tamelijk onrendabel. De meeste veldjes zijn relatief klein, wat (machinale) grondbewerking bemoeilijkt. Op de tussendijkjes kunnen we niks telen, wel groeit er veel (prachtig) onkruid, wat dus regelmatig moet worden gemaaid. 

De vorige eigenaar teelde op de kleine veldjes nog rijst, maar dat kost meer dan het oplevert. Ook buren telen op kleine veldjes geen rijst meer. Erg jammer, want het ziet er zo mooi uit – maar begrijpelijk als telen meer kost dan braak laten liggen.

Twee grote velden bij ons zijn wel geschikt voor rijst, maar ook die laten we nu leeg – we willen ze eerst opnieuw inrichten.

Noot: rijst vraagt veel schoon water, elke rijstteler betaalt hier een vast bedrag voor water uit een reservoir.

Modern rekenen…

Oudere rijstboeren zijn tevreden als er een grijpstuiver overblijft – na kosten voor landbewerking, zaad, mest, bestrijdingsmiddelen, oogsten e.d..
Eigen arbeid, rendement op het land, risico’s en afschrijving van zaken rekenen ze vaak niet mee.

Ik sprak hier regelmatig over met Sa en de familie – zij denken (economisch) totaal anders dan ik – kan niet zeggen wie gelijk heeft, wel dat zij eerder tevreden zijn). 

Afijn, op de meest onrendabele veldjes zetten wij nu vruchtbomen (Lamyai, Ramboetan en Jackfruit). Op andere plant Sa Geelwortel (Kurkuma). 

Cream…

.. studeerde ruim 3 maanden thuis – samen met nichtje Aum die bij ons logeert. Beide zijn toegelaten voor de opleidingen die ze ambieerden – op de school waar Cream al heen ging. Cream wil de medische kant op en Aum de administratieve.
Ik was verbaasd over hun discipline – ze volgden online cursussen en stonden vrijwel elke morgen vroeg op om in een strak schema te blokken. Wij bemoeiden ons er nauwelijks mee.
Vanaf 1 juli gaan ze naar school. Aum gaat dan in de stad wonen, bij haar zus (nichtje Ice). Cream verhuist er later ook naartoe, als ons nieuwe huis klaar is – Mae Ann ligt verder de bergen in, daar komt geen busje haar ophalen. 

Ikzelf…

.. ben voornamelijk bezig met de bouw en geniet daar enorm van – natuurlijk geholpen door Sa.
Het eist wel veel energie, soms zó veel dat ik een time out moet nemen.

Ben in sommige opzichten hardleers; ga makkelijk “over mijn grenzen” en ben te hard voor mezelf.
Onlangs stortte ik van een trapje – tanden door m’n lip, beschadigde ellenboog, knie en heup.
Kreeg 4 hechtingen cadeau bij de plaatselijke medische post, en… ik deed vanzelf een weekje kalm aan.
Goed om in de spiegel te kijken…

Mijn geestesoog…
Ik schreef al eerder: andere bouwmethoden en communicatie-moeiten frustreren mij soms heftig.
Gelukkig filmde er niemand hoe ik vorige week aapachtig heen en weer sprong voor de graafmachine, omdat de machinist maar niet doorhad wat ik wilde en meer fout dan goed deed.
Gelukkig wordt ook niet gefilmt als ik aan onze (fantastische) bouwers niet kan overdragen wat mijn geestesoog ziet – zij blijven altijd vriendelijk maar… kijken dan meewarig van onbegrip*.
En ik blijf maar duiden – met handen, voeten, schetsjes, stukken steen en bamboe, touwtjes enzovoort.

*) Pas vorige week ontdekten we dat zij analfabeet zijn en mijn tekeningen nauwelijks kunnen lezen. Des te wonderbaarlijker dat we vorderen – geweldig..!

Schouderklopjes…
Ik geef (ook mezelf) regelmatig schouderklopjes om wat wél goed gaat – verrassend veel..! – de moeiten en missers zie ik als aanmoediging om door te gaan; het gaat goed, steeds beter..!
Ik kan niet verrwoorden hoe goed het voelt om te zien wat er ontstaat (iets moois in mijn ogen).
Mijn bouwtalenten en creativiteit beleven hoogtijdagen – ik krijg weer bevestigt: er zit geluk in “bezig zijn met wat ik graag doe en blij zijn met de resultaten”.

Stand van zaken…

Een heftig onweer met rukwinden zorgde voor oponthoud toen een afgescheurde boomtak op de dakconstructie viel – gelukkig net voordat de dakplaten arriveerden. Er moest eerst worden gesnoeid om veilig verder te kunnen.

Het dak ligt er nu op en de binnenmuren zijn gestukt.
Het rioolsysteem is klaar (septic-tank en bezinkputten) en… er is veel grond verzet om het huis goed bereikbaar te maken en in de toekomst een mooie tuin te creëren.

Nu bouwen we eerst de schuur met extra toilet en buitenkeuken.
Ook is alvast een fundatie gestort voor de ‘Sala’ achter het huis.

Zie het fotoverhaal in de bijlage…

Hier eindigt Blog 52 – dank voor het lezen..!

Hartelijke groeten…
Luc

»» naar het Fotoverhaal; Blog nr. 51a …

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties, zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…

Blog nr. 52a – Fotoverhaal…

Mae Rim, Thailand, 19 juni 2020.

– Snoeien…
– Dak er op…
– Riool-systeem…
– Strak stukwerk…
– Bijgebouwen…
– Geestige mee- of tegenstanders…

Snoeien…

Dak er op…

Rioolsysteem…

Strak stukwerk..

Bijzonder meesterschap – met behulp van schietlood, draden en spijkertjes kaarsrecht en spiegelglad stukwerk.

Volgende stappen…

Bijgebouwen…

Er komen nu vaker waardevolle spullen en die willlen we kunnen opbergen.
Voordat we het huis verder afmaken – (plafonds, tegelvloeren, elektra, ramen, deuren en schilderwerk) – bouwen we nu eerst de schuur met extra toilet en buitenkeuken (must in Thailand) – in een apart bouwwerk van bijna 40 m2.

Sala…

.. achter het huis komt de “Sala” – een multifunctionele ruimte of eetkamer – (ca. 12 m2).
Daar kunnen we gasten ontvangen – op de koffie, voor een maal enzovoort.

We maakten nu alvast de fundatie voor die Sala – efficiënt om dat tegelijk met de andere bijbouw te doen – verder bouwen komt pas als we er wonen .

Noot: meerdere dingen worden pas later afgebouwd – bijvoorbeeld het zijbalkon bij de woonkamer en de opbouw van de entree. Reden: budgetbeheersing.

Geestige mee- of tegenstanders…

Ik viel van een trapje en de Thai vroegen of het wel goed zat tussen mij en de ‘bosgeesten’. “Misschien zijn ze wel boos omdat jullie hebben gesnoeid of hun rust verstoorde”. Er is altijd wel een ‘helderziende vriendin’ die zo’n angstvuur opstookt en (kostbare) rituelen aanbiedt.

Ik heb echter vertrouwen in ‘onze’ Adjahn en stelde voor om hem te raadplegen. Hij gaf een nuchter en terecht advies: “niks aan de hand rond jullie bouw, je moet gewoon voorzichtiger zijn”. Het bouwen maakt mij soms hyper.
Adjahn deed een eenvoudig ritueel en we mediteerden een poosje samen – altijd kalmerend..!

Offeren…

Wij – ook de bouwers – offeren regelmatig aan de bosgeesten – en… of ik nou wel of niet in die geesten geloof – dit eenvoudige gebaar versterkt mijn ontzag en resepect en de dankbaarheid voor dat ik daar kan zijn…

Einde Foto-Verhaal – hopelijk heb je ‘beeld’..!

Hartelijke groeten,

Luc

«« terug naar Blog 52…

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties, zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…

Blog 51a…

Mae Rim, Thailand, 5 april 2020.

Fotoverhaal…

.. over onze bouw in Mae Ann.
Na lang wachten gaat het nu ineens snel – kijk maar…

Ritueel…

Graafklus…

Het huis komt lager dan gepland en stond nu direct óp de aarde – risico voor water en ongedierte.
Ik besloot onder de fundatiebalken grond weg te (laten) graven. Een heikele klus vanwege de verse beton…

Vloerniveau…

De vloeren kunnen er op – eerst gewapende betonplanken (5 cm dik) – daarop komt een laag beton voor de vloeren.

Hier eindigt dit fotoverhaal, hopelijk geeft het een beeld. Wij zijn tereden en bouwen vrolijk verder…

Hartelijke groeten,

Luc en Sa en Cream

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties, zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…