Blog nr. 43…
Mae Rim, Thailand, 13 december 2018.
Alwéér december: een Feestelijke maand..!
– Leuke vooruitzichten…
– Compassie = ‘Liefde in actie’…
– Het begint bij…
– Lezer-Reacties..?
Gehackt..!
Helaas was de site een poosje onbereikbaar – hij was gehackt!
Gelukkig kon ‘ie snel worden bevrijd en hopelijk is de nieuwe beveiliging afdoende.
Ook mijn lichaam was kort gehackt – weekje gevloerd door griep. In deze tijd van het jaar is het soms ineens koud in de bergen, vooral ’s nachts. Cream had ook last en aan de drukte bij de arts merkten we dat het heerste. Voor mij kwam het als een verrassing – ik voelde me juist erg vitaal en goed. Ook nu gaat het weer prima!
Leuke vooruitzichten..!
Grote verrassing..!
Eind januari komt vriend Huib op bezoek. Het stond al lang op zijn (en mijn) verlanglijstje en nu gaat het er echt van komen. We kijken er allemaal naar uit en ik ben erg benieuwd!
In maart komt een andere vriend, Raymond, weer deze kant op. Hij is actief in de reis-branche en doet Thailand aan tijdens een oriëntatietrip. Hij vroeg of ik hem wil vergezellen in het zuiden en misschien in Cambodja. Lijkt me erg interessant en wordt zeker ook supergezellig. Raymond bezocht ons al vaker tijdens vorige reizen.
Compassie…
Mooi woord om over te filosoferen in deze maand…
Mogelijk de bekendste boeddhistische suggestie: praktiseer Compassie en Vriendelijkheid – ‘Love & Kindness’.
Onlangs kreeg ik een inzichtles van een monnik uit een Tibetaanse traditie. Het verrijkte mijn kijk op Compassie. Ik dacht altijd: zorg voor de minder bedeelden – toon medelijden en barmhartigheid voor degene die dat nodig hebben.
Volgens de monnik kán Compassie vanuit deze instelling ertoe leiden dat ik mezelf op een superieur of hoger niveau plaats dan de ander. Terwijl… Compassie gaat om gelijkwaardigheid en liefdevolle verbinding.
Na zijn zogenoemde Zelfrealisatie (Verlichting) voelde De Boeddha zich één – met – alles – hij ervoer geen onderscheid tussen zichzelf en alles om hem heen. Veel mensen zeggen hetzelfde na een verlichtingservaring: ‘alles en iedereen om mij heen was een deel van mij’ – ‘alles was in een harmonische energie-uitwisseling’. Dat klinkt vaag en verheven, laat mij daarom een beeldschets geven…
Ik heb hier mooi uitzicht over groene bomen en struiken. Als ik nu mijn aandacht richt op mijn ademhaling, kan ik mij makkelijk voorstellen dat de zuurstof die ik inadem, eerder is uitgeademd door het groen, en dat het groen mijn uitademing (CO2) weer nodig heeft voor haar groei. Het groen en mijn lichaam zijn dus continu in uitwisseling en daardoor met elkaar verbonden en ook afhankelijk van elkaar.
Die voorstelling kan ik doortrekken naar mijn hele bestaanskringloop – ik bouw aan mijn lichaam door aardse elementen op te nemen (via adem en voeding) en eventuele restanten weer terug te geven. En aan het eind van mijn bestaan keert mijn lijf weer terug naar de aarde – ‘stof tot stof’ zogezegd.
Inclusief…
Uiteraard vertel ik niks nieuws. Feitelijk is het hele universum een Inclusief gebeuren – wetenschappers spreken van een Quantumsoep. Toch ben ik mij dat vaak niet bewust – is gelukkig ook niet nodig.
De monnik leerde: Inclusief is een alternatief voor Compassie. Compassie kun je ook vervangen door Liefde, of misschien: “Compassie = Liefde in actie”.
Door bewust Compassie te oefenen, herinner ik mezelf er aan dat alles en iedereen Inclusief deel van mij uitmaakt: ‘zij zijn mij en ik ben hen’. Door mezelf zo met de ander te verbonden te weten, kan ik mij ook gelijkwaardig en verantwoordelijk voelen en vanuit dat gevoel al of niet in actie komen.
Toen ik het voorgaande typte dacht ik aan de Bijbelse suggestie waarmee ik ben opgevoed: “heb je naaste lief als jezelf” – door mij vroeger opgevat als: ‘je moet ondergeschikt dienstbaar zijn; jezelf als het ware wegcijferen’.
Maar als ik de ander bén, zitten we in hetzelfde schuitje. En als we van elkaar afhankelijk zijn, kan ik het beste net zo goed voor mezelf zorgen als voor die ander. Immers; als ik niet goed voor mezelf zorg, kan ik ook niet voor de ander zorgen.
Terzijde – [een moeilijke] – voorheen dacht ik (leed van) anderen te kunnen voelen en kennen. Niet zo lang geleden ontdekte ik echter dat het vrijwel altijd mijn eigen gedachten zijn die mijn gevoelens bepalen. Niet dat ik niet kan mee-voelen (resoneren) met de pijn en moeiten van de ander, maar… de ander ervaart op z’n minst iets anders dan wat ik voel, laat staan dat ik iets kan veranderen aan wat de ander ervaart. Alleen in uiterst zeldzame gevallen kan ik leed van anderen verlichten door het ook te voelen of zelfs over te nemen. Echt mee-lijden is dus zelden zinvol.
Deze ontdekking was eerst nogal verwarrend, maar intussen heeft het mij opgelucht.
Trouwens, meestal is het heilzamer om mij op het goede van de ander te focussen en daarop te reageren, omdat… daardoor kan dat goede groeien en het leed overwinnen – (past niet om daar nu op in te gaan, wie weet later).
Hoe dan..?
Hoe kan ik Compassie juist beoefenen? Ik was begonnen te schrijven over wat ik van het boeddhisme hierover leerde, maar het werd uitvoerig en het is niet exclusief boeddhistisch! Daarom het volgende – ik kom weer uit bij ‘Blijf bij je Zelf’…
Compassie begint bij mijzelf..!!!
In het kort: Compassie beoefenen ik het best door eerst en vooral mij Zelf te kennen en mij bewust te zijn van mijn gedachten. Want mijn gedachten voeden mijn gevoelens – en mijn gevoelens bepalen wat ik uitstraal, binnen mezelf en naar mijn omgeving. Wie ik vanbinnen ben en mijn gevoelens, bepalen ook de insteek van mijn acties. Ik breng heil (heling, verbondenheid) in de wereld door te zorgen dat mijn Zelfbeeld en gedachten meer opwekkend dan negatief zijn – door ervoor te zorgen dat ik mij goed voel en zuivere Inclusieve intenties heb.
Tot zover over Compassie. Ik besef dat dit onaf klinkt en meer uitleg verdient – wie weet in een volgend blog.
Nu alvast een wens voor 2019: mogen onze positieve gedachten en gevoelens de overhand krijgen en houden, en onszelf en iedereen raken en inspireren… ‘For a Better World’!
Lezer-Reacties..?
Suggestie van lezers: “plaats lezer-reacties op je site Luc, dat verhoogt de betrokkenheid en kan leiden tot meer veelzijdigheid en draagvlak”.
Tot nu toe was ik hier geen voorstander van. Ik hou niet van openbare discussies en ben bang voor negatieve- of zeg maar ‘botte, ontsierende uitlatingen’.
Maar… misschien ben ik bang vanwege de negativiteit die ik op andere sites zie. Ik kan trouwens zelf kiezen welke reacties geplaatst worden.
Ik wil het daarom graag proberen. Overigens ga ik alleen reacties plaatsen van degenen die dat echt willen en vanzelfsprekend blijft privacy belangrijk.
Verzoek…
Aanvullingen of commentaar op dit idee..? – Stuur mij een Reactie..!
Hier eindigt Blog nr. 43… – dank voor het lezen..!
Wij wensen jullie een goeie tijd, met licht en warmte en liefdevolle koesteringen..!
Hartelijke Groeten, ook van Sa en Cream…
Luc
Reageren..?
– Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
– Overige opties, zie: » Contact…
– Zie ook: » Disclaimer- Privacy…
