Blog nr. 38…
Mae Rim, Thaiand, 4 mei 2018.
– Songkran = Waterballetten…
– ‘Blijf bij jezelf’ – Hoe…?!
– Schattige baby..!
– Maskerade…
Veel gedacht over de Nederland-reis die niet doorging en over waarom Coach en Trainer niet meer pasten. Ook website aanpassingen hielden mij bezig. Gelukkig kon ik m’n hoofd ‘schoonspoelen’…
Waterballetten…
Van 12 – 18 april werd Songkran gevierd – traditioneel Thais nieuwjaar – ook ‘Waterfeest’ omdat alles met water wordt schoongespoeld – bijvoorbeeld Boeddhabeelden én… volle denkhoofden.
Elkaar kletsnat gooien is een modern (toeristisch) uitvloeisel. Op de hoogtijdagen rijden pick-up auto’s volgeladen met mensen en grote waterbakken in files door de straten. Wie binnen bereik komt krijgt een emmer water over zich heen*. Kinderen gebruiken waterpistolen, of hebben de tuinslang paraat en spuiten iedereen zeiknat: grote lol..!
* Omdat ook de alcohol rijkelijk stroomt, eist Songkran helaas veel slachtoffers. Bijvoorbeeld dronken drivers zien kinderen over het hoofd, of men gooit zichzelf met emmer-en-al onder een andere wagen.
Thai vieren Songkran
liefst met familie, Sa en Cream zijn naar het zuiden geweest – (het is de
warmste periode en grote schoolvakantie). Ik bleef thuis met brunette ‘Snuffy’,
mijn hondstrouwe vriendin.
Ik zag de reis ook niet zitten, de familie is druk met elkaar en er wordt
uitsluitend Thais gekakeld – daar zou ik eenzamer zijn dan hier. Verder vind ik
de ‘uitwassen’ van Songkran ook niet leuk. Het oorspronkelijke
schoonmaak-ritueel vind ik wel mooi, maar die waterballetten … ‘nee, dank je
wel’!
‘Blijf bij jezelf’ – Hoe..?!
Ik kon mooi in alle
rust mijn spaghetti-hoofd ontwarren.
Detail: toen ik voor het eerst over het NL-reis-idee schreef reageerden enkelen
met: “wil je dit echt Luc, of volg je nu anderen?” En toen ik later doorgaf dat
de reis niet doorging, kreeg ik soortgelijke reacties. De overall
boodschap: ‘Wat wil jij zélf Luc?’ of ‘Blijf bij jezelf; bij je gevoel’!
Deze reacties hielpen,
want ‘bij mezelf blijven’ is inderdaad een opgave. Ik weet: ook
generatiegenoten worstelen ermee – de mening van anderen is belangrijk voor
ons, vaak belangrijker dan die van onszelf.
Noot: er is natuurlijk een verschil tussen geen eigen mening hebben en
anderen je leven laten bepalen, of gewoon ideeën uitwisselen om je visies te
verrijken – van klankborden word ik wijzer.
Overigens is het IN om
te zeggen “blijf bij jezelf”. Maar… wat bedoelen we dan eigenlijk met ‘jezelf’?
– wie of wat is mijn ‘Zelf’ en hoe kom en blijf ik er bij..? Mijn ideeën
daarover wil ik graag – nogmaals* – met jullie delen.
* Ik schrijf er regelmatig over, omdat het me bezighoudt en in de hoop dat
jullie er wat aan hebben.
Het afscheid van Coach
en Trainer was een logisch gevolg van mijn “van-Doen-naar-Zijn-gaan”, waarover
ik ook al vaker schreef. Ik kan ook zeggen: ‘het paste bij mijn “voortschrijdende
Zelf-ontdekking”.’
(Je kunt alleen maar ‘bij jezelf blijven’ voor zover je jezelf kent – kun je me
volgen?)
“Hè … jezelf ontdekken, hoe doe je dat Luc..?!”
Laat me beginnen bij het begin…
Schattige baby..!
Direct na onze geboorte start de ‘africhting’ of conditionering. We oogsten applaus als we lachen en kraaigeluidjes maken (huilbaby’s worden al gauw afgekeurd). Zo leren wij al erg jong positieve aandacht te scoren – (gezegd wordt dat we verlangen naar positieve bevestiging en deze feilloos herkennen).
Ik zie jullie voor vol
aan, beste lezers, en denk dat je de vervolg-programmering wel kan invullen. We
leren onechte gezichten te presenteren en rollen te spelen, en… on-eigen
zelfbeelden te creëren.
Uit een coach-opleiding: ”70% van de mensheid heeft een verkeerd zelfbeeld” –
(volgens mij moet het cijfer hoger zijn).
Karikaturen…
Naarmate de grens tussen een rol – of zelfbeeld – en wie we echt zijn verder vervaagt,
raken we meer van onszelf vervreemd en dat kan tot narigheid leiden.
Neem mij bijvoorbeeld. Ik had succes in m’n ondernemersrol. Dit succes, plus
het aanzien wat het opleverde, werkte verslavend en leidde er toe dat ik mezelf
kwijt raakte – een pittige crisis was het gevolg. (Schreef destijds
aan een vriendin: “de grote ondernemer bestaat niet meer”.)
Een meester tekende een boom met een geweldige kruin, en onder de stevige stam een even-geweldig wortelgestel. Hij zei: “je kunt alleen volwaardig ontplooien en vrucht afwerpen als je stevig [in je Zelf] geworteld bent Luc”. Dit diepwijze beeld helpt mij nog steeds.
Misschien spreekt het nieuws nog meer aan – denk aan gevierde acteurs of artiesten die worden overmeestert door een (ogenschijnlijk ideaal) namaak-zelf. We noemen hen wel karikaturen. Vele raken hopeloos verdwaald en sommige maken letterlijk een einde aan hun aardse fake-bestaan.
Onlangs vertelde een BN-er die haar dementerende moeder had verzorgd: “het goede was dat ik toen weleens mijn ‘echte’ moeder zag – voordien toonde ze alleen wat ze ons wilde laten zien; altijd een onecht beeld”.
Maskerade…
Als we ouder (en weer kinderlijk) worden, valt de maskerade vaak weg. Daar ken je vast wel voorbeelden van – ook ken je vast mensen die altijd zichzelf zijn. Zij zijn diep in zichzelf geworteld en hebben geen goedkeuring van anderen nodig. Doorgaans is het aangenaam gezelschap, onder meer omdat ze je niet leegzuigen maar eerder energie géven.
Vanzelfsprekend wordt
niet iedereen een karikatuur; fulltime onecht – (zeker jij en ik niet, haha).
De meesten van ons weten wanneer we rollen spelen en we zijn prima in staat om
soepel van rol te wisselen, of alle maskers af te leggen en weer ‘gewoon
onszelf te zijn’.
(Rollen spelen is trouwens gezond, als we ons er maar bewust van zijn – de crux
zit in ‘ons ervan bewust zijn’.)
Hiermee ben ik terug bij de “ontdekking van mijzelf” – vaak Bewustwording genoemd. Een favoriet onderwerp, dus het komt op de vernieuwde site en… ‘meer in toekomstige Blogs’…
Dit was Blog 38 – voor nu: bedankt voor het lezen..!
Hartelijke groeten,
Luc
Reageren..?
– Stuur mij een
Email: »
Luc@lucaalbrecht.nl…
– Overige opties – zie: » Contact…
– Zie ook: » Disclaimer-
Privacy…
