Blog nr. 21… – 3 juni 2016.

Blog nr. 21…

Mae Rim, Thailand, 3 juni 2016.

–  Beslommeringen…
–  Boeddhistische (eigen-) Aardigheden…
–  Knuffel-Kalf…
–  Zelf-Bevrijding… – *Krom-denken…
–  ‘Pra Sit’, al 99 jaar eigen-Wijs…

Enthousiaste reacties na mijn Foto-Blog (nr. 20) – Hartelijk Dank..!
Smaken verschillen, enkele schreven: ‘ik hou meer van je schrijfsels Luc’.
Okay, nu weer een getypt verhaal – dat doe ik het liefst, met tussendoor soms een Foto-Blog.

Ook Dank voor jullie positieve reacties op m’n memo over Meditatie.
Alle reacties inspireerden mij weer..!

Beslommeringen…

Het warme voorjaar was dit keer super-heet en droog en het duurde heel lang.
Ik ging enkel ’s morgens vroeg en in de namiddag naar buiten en deed overdag vaak de airco aan – hou daar helemaal niet van omdat het verschil zo groot is als ik buiten kom. Men zegt dat het extreme weer komt door El Niño en eens in de zoveel jaar voor kan komen. Gelukkig maar, anders zou hier wonen in het voorjaar erg onprettig worden. Opmerkelijk is nog dat Sa en de meiden meer over de hitte klaagden dan ik, zij kreunden ach-en-wee en waren constant met ventilatoren bezig.

Regenseizoen komt er aan – inmiddels is het afgekoeld en er valt regelmatig een onweersbui. Er moet trouwens heel veel water vallen om de geslonken voorraden aan te vullen, alle grote reservoirs zijn nagenoeg opgedroogd. Verder is het wonderbaarlijk om te zien hoe de natuur uitbarst en razendsnel fris groen wordt.

Cream en Ice gaan alweer een poos naar school en Sa heeft haar bakkerij-opleiding met succes afgerond. Momenteel zoekt ze een geschikte job, niet eenvoudig omdat het laagseizoen is en ze parttime wil werken. Daar zijn Thaise bedrijven niet op ingesteld, standaard is 6 dagen per week 8 uur werken – alleen de (semi)overheid heeft een 5-daagse werkweek.

Het besluit om ons land wel of niet te verkopen hebben we opgeschort. Door de droogte waren jonge bomen verschroeit en vijvers drooggevallen, het land lijkt dor en doods. We gaan eerst herplanten en wachten tot het land levendig groen is. Het huis waar we nu wonen huren we voorlopig een jaar langer – het bevalt prima, al was het in de bergen ietsje koeler (maar natter en voor mij ongezonder – hier was ik nog niet ziek).

Boeddhistische (eigen) Aardigheden…

Er valt veel te schrijven over Boeddhistische / Animistische regels en gewoonten die het Thaise leven kleuren, en die voor Westerlingen soms onbegrijpelijk zijn.

Ik ben van nature nieuwsgierig naar wat mensen drijft en probeer steeds te achterhalen waarom Thai zich gedragen zoals ze doen. Ook zoek ik vaak naar diepere betekenissen van rituelen en symbolen. Veel begrijp ik wel door nuchter nadenken, maar met sommige zaken weet mijn Hollandse hoofd geen raad. Dan vraag ik Thai om uitleg maar die zeggen bijvoorbeeld: ‘ik weet het niet maar m’n oma misschien wel’ – ‘zo hoort het nou eenmaal’ – ‘dit heeft de Boeddha ons zo geleerd maar ik weet niet waarom’…
Niet eens zo verrassend. Wij Westerlingen weten immers ook niet altijd de bedoeling of oorsprong van wat we vieren of doen. (Moderne interpretaties van oude gebruiken leiden bij ons zelfs tot botsende discussies, ik denk nu aan Zwarte Piet).

Overigens, door mijn bril bezien hebben veel religieuze principes en gewoonten een heilzame betekenis en vaak pakken ze zo uit, ook als ik me er niet van bewust ben.

Zelf-Bevrijding…

Een Bevrijdingsactie die Thai graag doen; ze kopen een (meestal jonge) koe of ander dier, vlak voor de slacht en gaan ermee naar de tempel waar een monnik het dier en zijn bevrijders zegent – de Geluks-koe of het Feestvarken wordt dankbaar omhangen met kleurige bloemenkransen*. Daarna krijgt het dier een ‘nieuw leven’ – natuurlijk wordt het beest ooit geslacht, maar voorlopig is het gered.
Thai kopen ook (voor het doel gevangen) vogeltjes en laten die vrij. Wij kopen soms voor consumptie bestemde, levende vissen en laten ze daarna wegzwemmen in snel stromend water. Dit na een tip van de hoofdmonnik [Adjahn] van ‘onze’ tempel in Mae Ann. We vroegen zijn raad omdat Sa vreesde dat ‘foute spirits’ ons dwars zaten toen de bouw van ons huis niet doorging.

Als je nu denkt ‘Luc is gek geworden’ – dat kan – maar… bijvoorbeeld witte duiven of ballonnen oplaten bij een trouwerij heeft dezelfde bedoeling en hetzelfde effect: het kan beklemmende gevoelens bevrijden en goeie intenties zaaien – allemaal heilzaam dus. (Inderdaad… ik voel Zelf-bevrijding als de ‘vrijgekochte’ vissen het water inglijden en snel wegzwemmen – eenvoudig en betaalbaar geluk voor de vissen en mezelf.)

Knuffel-Kalf…

In een dorp vlakbij Sa ’s familie kocht een monnik dit voorjaar een volwassen koe ‘vrij’ van de slacht. Ze was drachtig maar vanwege de droogte kon de boer haar niet aanhouden. De monnik verzorgde haar, maar bij de geboorte van het kalf overleed de koe. Daarna zorgde de monnik voor het kalf en het beestje liep vrij rond bij de tempel. Nu is ze wat groter en een bekende in het dorp – ze is altijd vrij en gaat bij iedereen buurten – dat kan in afgelegen dorpjes nog.

> [Prachtig – het kalf huppelt naar de monnik zodra ze hem ziet en deze knuffelt blij met haar…
(Benieuwd hoe dat gaat als het kalf volwassen is!]

* Krom-Denken….

De volgende redenatie klinkt krom voor mijn rationele (egotistische) denken: “de redder bedankt de geredde” – omdat… dankzij de geredde kreeg de redder een kans om zijn/haar Eigen-Waarde te voelen en bevestigen.
Monniken bedanken bijvoorbeeld niet voor gaven die ze ontvangen – nee, de gever is dankbaar dat de monnik de gaven aanneemt, omdat… de gever daardoor zichzelf, zijn Eigen-Waarde kan voelen en bevestigen. Feitelijk bedankt de gever de monnik niet eens, hij keert zich bescheiden naar-binnen om zichzelf daar, in zijn stille Zelf te erkennen en (op-)waarderen. De monnik bevestigt dat door een zegen uit te spreken – hij heeft vooral een symbolische positie, net als een beeld, een kat of een hond, al kunnen de laatsten nog wel dankbaar lijken.
Als je weleens onvoorwaardelijk Van Harte hebt kunnen geven – en daarbij vanbinnen blije Zelfwaardering voelde – begrijp je misschien wat ik bedoel met: “ik red mezelf door anderen te redden en wat ik anderen van harte schenk, geef ik aan mezelf”. Zodoende schep ik meer zelfrespect, zelfwaardering en echte volwassenheid; ik voel me gegroeid en krachtig, waarvoor ik blij en dankbaar kan zijn.

Vrijheid en Waarachtigheid…
Voor mij zijn zulke bevrijdingsacties Niet bedoeld om m’n eventueel besmeurde geweten te sussen – ook niet om status en applaus te oogsten. Als dat m’n doel is, word ik volgens mij afhankelijk van oordelen van mezelf en anderen – immers, de mores van mijn geweten en de buitenwereld gaan dan bepalen of ik ‘goed doe’ – en zo word ik als het ware afhankelijk (en manipuleerbaar). Om dezelfde reden werken trots en zelfingenomenheid niet. Vandaar: bescheiden binnenin te werk gaan, vanuit mijn egoloze, stille Zelf. (Niet dat ik dat altijd kan hoor!)

Een Meester zei: ‘streef niet naar aanzien, comfort en goed doen; streef naar vrijheid, oprechtheid en waarachtigheid’ [dan doe ik vanzelf goed] – ik denk ook aan de uitspraak ‘laat uw rechterhand niet weten wat uw linker doet’.

‘Pra Sit’ – al 99 jaar Eigen Wijs…

In de bergen bij ons in de buurt woont een 99-jarige, blinde monnik in een eenvoudige tempel, zijn maam is Pra Sit. Vroeger woonde er een groep monniken en Sit was hun leraar- hoofdmonnik, maar toen hij ontdekte dat zijn leerlingen de Boeddhistische regels ernstig verzaakten, stuurde hij hen weg en sindsdien woont hij alleen*. Pra Sit houdt zich aan strenge Boeddhistische regels zoals sober leven, één keer per dag vegetarisch eten en geen aanraking van en door vrouwen.
* Er zijn tussen de 2- en 3-honderdduizend monniken in Thailand – gewone mensen die zich soms niet aan regels kunnen houden of die ‘slechte dingen’ doen.

Ongeveer 15 jaar geleden werd Pra Sit erg hulpbehoevend en vanaf die tijd zorgen het plaatselijke dorpshoofd en diens vrouw full time voor hem – 7 dagen per week 24 uur. Zijn lichaam wordt alleen door het dorpshoofd verzorgd omdat vrouwen een monnik niet mogen aanraken. Het dorpshoofd besteedt ook een deel van zijn inkomen aan de zorg voor Pra Sit – iets wat Thai overigens blij en dankbaar doen!

Pra Sit heeft onlangs een geschikte ‘opvolger’ gevonden, die komt in de tempel nadat Sit is overleden. Nu wil hij er voor zorgen dat de nieuwe monnik in een goede tempel komt. De afgelopen tijd werd de tempel daarom opgeknapt, mede dankzij Donaties en hulp uit de buurt.

Onder: de erg eenvoudige tempel met op het dak nieuwe golfplaten en de nieuwe vloer is bijna klaar…

Einde in zicht…

> [ Het dorpshoofd (50) zorgt continu voor de blinde, breekbare monnik – 24 uur, 7 dagen per week…]

Pra Sit, de monnik, is aan het eind van zijn krachten en werd onlangs al eens gereanimeerd. Toch is hij vastbesloten om zijn tempel goed achter te laten. Wat nog moet gebeuren is betegeling van het hoofdaltaar en (een deel van) de tempelvloer.

Omdat het geld op was, plaatste het dorpshoofd een oproep op facebook en die ontdekte Sa. Vorige week gingen we op bezoek en ik was erg onder de indruk van de krachtige uitstraling van Pra Sit én… van de liefdevolle zorg door het dorpshoofd – hij verliest Sit geen moment uit het oog en slaapt bij hem op de vloer. Pra Sit spreekt Chinees en Engels en gaf ons zijn zegen. De tempel ligt rustig in een serene sfeer. Wij doneerden vanzelfsprekend en ik beloofde na te gaan of meer Donaties mogelijk zijn*.

* Doneren is in Thailand heel gebruikelijk – bijvoorbeeld tempels bestaan van (vrijwillige!) donaties en veel van dat geld wordt aan armen en hulpbehoevenden gegeven. Veel kinderen kunnen enkel dankzij donaties studeren. In het begin vond ik het moeilijk maar nu zie ik er veel goeds in. (Ik werk momenteel aan een donatievorm voor vergoeding van mijn werk.)

Doneren..?

Wil je ook graag iets bijdragen aan de laatste taak die Pra Sit zich heeft gesteld..?
Je kunt geld overmaken op een rekening die ik voor dit soort donaties bestem – elk bedrag is Goed en Welkom en gaat zonder strijkstok-marge naar de tempel van Sit! Binnenkort maak ik een verzameld bedrag over. Let op: voel je niet verplicht en geef alleen Van Harte! – alvast bedankt!
Het rekeningnr.: NL26 INGB 0748 8284 t.n.v. Hr L Aalbrecht. Vermeld s.v.p. “Pra-Sit-99”

Hier eindigt Blog nr. 21 – Dank voor het lezen..!

Hartelijke Groeten,
Luc

Reageren..?

–  Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties – zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…