Blog nr. 48a…
Mae Rim, Thailand, 19 september 2019.
Nieuws-special…
– Droom…
– Stap voor stap…
– Stand van zaken
– Grenzen – Wie weet Raad..?
Droom…
Alles begint met een droom of idee…
Wie mij /ons al langer volgt, weet dat we een droom hadden toen ik naar Thailand verhuisde.
In het kort: een miniresort opzetten en gasten rust en bezinning bieden.
Het kwam er niet van, om allerlei redenen – (teveel om nu over uit te weiden). Wel kochten we een stuk land wat prachtig past bij de droom.
De tijd heeft onze droom echter ingehaald – met de jaren veranderden mijn inzichten, ook Sa ziet het nu anders: een full-service resort willen we niet meer.
En toch… ik wil (kan) niet “achter de rijsthalmen zitten”, wachten op de Thaise versie van de man met de zeis, ook Sa kan niet stilzitten. En ons land blijft een bijzondere plek met veel meer mogelijkheden dan we er nu uithalen.
Onze droom is nu:
Een eenvoudig huis bouwen voor onszelf, plus een veelzijdige ontvangstplek voor bezoekers, en misschien (later) enkele kleine huisjes voor wie wil blijven logeren.
Wij gaan er telen en van alles delen met bezoekers;
Sa geeft massages en workshops – (en zorgt voor het eten, aha).
En ik..? – ik tuinier mee waar ik kan en deel wat ik weet als daar behoefte aan is.
Doel: zelf zinnig en gezond bezig zijn en genieten van wat groeit en bloeit, en… anderen laten meegenieten van al het bijzondere en heilzame.
Klinkt eigenlijk best nog groots. Vanzelfsprekend zijn er grenzen, maar… niet aan onze dromen..!
Stap voor stap…
We doen het volgende:
Stap 1.: een relatief klein huis bouwen, wat we later kunnen gebruiken voor logees – 1 kamer + badkamer + minikeuken. Bij het huis een schuur voor gereedschap en zo.
(Als het klaar is gaan we in dat huisje wonen en de volgende stappen realiseren.)
Stap 2.: voorbereiden van stap 3 + 4; zorgen voor toegangswegen en afrastering en boren naar water.
Stap 3.: bouw van de ontvangstplek voor bezoekers – eenvoudig en in Thaise stijl.
Daar gaan we koffie, thee en kleine gerechten aanbieden en Sa gaat er masseren en workshops geven.
(Sa stopt dus met werken in de stad als stap 3 klaar is.)
Stap 4.: bouw van ons definitieve (grotere) huis met 2 of 3 slaapkamers.
Stap 5 en verder: bouwen van logeerhuisjes naar behoefte – die zijn niet direct nodig omdat in de buurt al veel beschikbaar is.
Tussendoor maken we een kleine meditatie-ruimte (met klei van het land) en enkele bamboe-prieeltjes (Sala‘s) voor rust en meditatie. Dit doen we zelf met beschikbare materialen en eventueel met vrijwillige hulp.
Door het stap voor stap te doen, blijft het beheersbaar met telkens ‘go-no-go’ momenten.
2. Ontvangstplek voor bezoekers – (zie stap 3).
3. Hier komt later ons (grotere) huis – (stap 4).
Stand van zaken…
Op het land is nu een elektra aansluiting en een watervoorziening komt er aan.
De hoofdkabel komt van de betonpaal – (rechts op de foto).
Momenteel verzamelen we info over materialen en zoeken een passende bouwer. Wij kopen de materialen en ik regel de bouw – deed ik in Nederland al vaak, nu ook veel zin in.
Ik ben dus lekker bezig en dat doet mij goed. Fijn om mijn creatieve geest te laten werken – volgens kenners erg gezond. Ook fijn om dingen eindelijk werkelijkheid te zien worden.
Grenzen…
Ik zag in mijn leven veel dromen werkelijkheid worden, ondanks ogenschijnlijke grenzen.
Een grens lijkt nu financiën – ook reden van ons lange dubben. We beschikken namelijk (nog) niet over geld voor alle plannen. Ik heb wel een spaarpotje maar… van mezelf moet ik reserves houden.
Ook in Thailand wordt alles duurder.
Cream (haar studie) gaat meer kosten de komende jaren, verwachten wij.
Sa werkt freelance, wat betekent: alleen verdienen als er klanten komen, maximaal 8 – 9 euro per dag – (momenteel komen er nauwelijks klanten, terwijl ze wel elke dag naar de stad rijdt).
Ze houdt veel van het werk, maar… praktijk aan huis zou zinniger zijn.
Stap 1 tot 3 kan mijn spaarvarkentje ophoesten – op termijn werken die stappen ook budgetneutraal. We huren nu een ruim huis. Als ik op het land logeer en Sa + Cream (door de week) in de stad verblijven, hebben we die ruimte niet meer nodig.
Cream gaat nu dagelijks met een privébusje naar school – dat is duur en kost veel tijd. Ook Sa is veel tijd en geld kwijt aan reizen – zij gaat met de scooter, bijna 2 uur per dag – (vooral pittig in de moessontijd).
Beide staan ’s morgens rond 5 uur op en Sa komt ’s avonds vaak pas na 9 uur thuis.
Raad..?
Bij of na stap 3 kan de financiële grens ons gaan belemmeren.
Ik vertrouw dat het goed komt, maar hou niet zo van ‘wie dan leeft die dan zorgt’ en zoek zekerheid. Een vriend heeft al financiële hulp aangeboden – voldoende om een klein huisje te bouwen – erg fijn en bemoedigend!
Klaplopen en bedelen voelt echter niet goed – ik wil de zaken zuiver en verantwoord regelen.
Wie weet Raad..? – hopelijk wil je reageren…
Ik heb zelf ideeën waarover ik graag wil sparren.
Opmerkingen:
– Mijn inkomen (werk) uit Nederland is nagenoeg opgedroogd.
– We leven praktisch van mijn AOW – voor dagelijkse uitgaven voldoende.
– Wij kunnen niet lenen bij een bank, omdat ik buitenlander ben en Sa geen vast- en/of te weinig inkomen heeft.
Tot zover deze special – ben zelf benieuwd naar het vervolg.
Hartelijke groeten,
Luc
Reageren..?
– Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
– Overige opties, zie: » Contact…
– Zie ook: » Disclaimer- Privacy…
