We wonen alweer máánden in onze oase – hoogste tijd voor de veelbeloofde fotoreportage.
– De basis – Van buiten gezien – Koffie-terras… – Woonkamer – Slapen – Badkamers… – Koken – Braden – Spoelen – Wassen… – Buren…
Vooraf… Mijn fotografeer-talent is niet sterk ontwikkeld en bewerken en uploaden is niet echt mijn ding. Bovendien… het tropenlicht is fantastisch maar de ‘harde’ schaduwen bemoeilijken fotograferen behoorlijk. Kijktips – een uitgebreide reportage vraagt kijktijd en volgens mij zou je hem minstens op een laptop of pad moeten bekijken.
Ik heb getracht om het overzichtelijk te maken zodat je je de werkelijkheid enigszins kunt voorstellen; vond dat erg moeilijk en is waarschijnlijk niet helemaal gelukt. NB – voor de overzichtelijkheid zijn ook oudere foto’s ingevoegd.
Groter – Beter – Mooier … Ons doel was: een relatief kleine en zeer eenvoudige woning – maar… .. mijn perfectionistische aard wil het “supergoed doen” en dingen zo degelijk en mooi mogelijk maken. Ik hou van ruimte en licht en comfort, en van rust en natuur – Sa houdt van opgeruimd en proper.
We bouwden in eigen beheer en regie en waren daardoor erg flexibel voor ontwerp en materiaalgebruik. Dit alles resulteerde vaak in aanpassingen naar “doe maar iets groter, beter, mooier”. NB – bouwregels zijn hier gelukkig uitzonderlijk soepel – goedkeuring van het dorpshoofd is voldoende.
Budget… Eigenlijk maakten we vooraf geen nauwkeurige begroting, wel serieuze inschattingen. Ikzelf had wel een budget in gedachten. En dankzij enige zelfkennis rekende ik op ruime overschrijdingen – maakte ook een ijzeren stop: “er moet altijd X in mijn spaarpot overblijven”. Dit laatste leidde/leidt soms tot bouwstops, zoals nu. We willen nog van alles maar… alleen als het (financieel) kan.
Overigens lbracht budgetbewustheid ons regelmatig bij verraassende besparingen of het vinden van zeldzame koopjes.
We zijn bijzonder blij en tevreden met wat nu is gerealiseerd en erg dankbaar dat we hier nu wonen. Een droom is uitgekomen; we leven in een mooi, licht en comfortabel huis in een heilzame oase, en dat blijft, ook al zouden we niets meer kunnen toevoegen.
Dank…
Hier passen woorden van Dank… – Dank aan degenen die ons aanspoorden om te starten en motiveerden om vol te houden. – Dank aan allen die ons enthousiast volg(d)en en/of met raad en daad bijstonden. – Speciaal dank aan hen die ons steunden met geld en goed… – En… bijzondere dank aan onze (Birmese) bouwers; voor het verrichte werk, het meedenken, en zéker voor hun geduld bij de communicatie!
Allen:Dank – Dank – Dank..!!!
Naar de foto’s…
De basis…
Voor de beeldvorming eerst wat oude foto’s…
Van buiten gezien…
Ons huis heeft geen verdieping en de daken steken rondom 80 – 100 cm over, ook zijn er diverse (extra) overkappingen. Vrijwel alle Thaise huizen hebben zulke ruime overstekken en vaak extra overkappingen. Redenen: regen valt met bakken en grote druppels, dat zorgt voor ware watervallen; .. de zon straalt overdag ongenaakbaar, elk beetje (extra) schaduw houdt het binnenshuis koeler…
*) veel Thaise huizen hebben zo’n entree-terras – we leven hier voor een groot deel buiten, veel families hebben enkel een woonkamer met keuken en eten op hun entree-terras…
Koffieterras…
Meest recente bouwactie; “Papa’s Koffie-terras”…
Woonkamer…
Slapen…
Badkamers…
Koken – braden – spoelen – wassen…
Belangrijkste in en om een Thais huis. Ons huis heeft 2 keukens en meerdere buiten-kookplekken. Thai kunnen overal hun kookplek maken, net zoals ze eigenlijjk overal kunnen slapen.
In veel huidige keukengebruiken herken ik gewoonten die stammen uit de tijd dat Thai nog meer in de natuur en in hutjes leefden. Veel gebruiken zijn ook logisch te linken aan hygiëne-eisen in de tropen, én aan tijden dat er simpelweg erg weinig was. Interessant om te zien hoe Sa daarin is ontwikkeld; bijvoorbeeld hoe zij zichzelf heeft geleerd om met servies om te gaan. Bij haar thuis is geen ‘mooi servies’ en geen servieskast. Bij ons wordt alles zeer zorgzaam en geordend opgeborgen.
NB – een zus die eens op bezoek was liet overduidelijk blijken dat ze dat opbergen onnodig extra werk vond – zij zetten alles op een (droog)rek en pakken wat ze weer nodig hebben. Wel efficiënt natuurlijk.
De kastjes in de Buitenkeuken zijn van kunststof en in de Binnenkeuken van speciaal behandeld hout. Redenen: door de hoge luchtvochtigheid verrot hout hier razendsnel en veel wordt opgevreten.
Belangrijkste reden voor ‘buiten’ koken is de stank; in de Thaise keuken wordt vaak gewerkt met gedroogd en/of gefermenteerd voedsel, én er wordt erg veel knoflook en andere sterk geurende kruiden gebruikt…
Sa experimenteert met zelf houtskool maken op een schone manier. Dus binnenkort stookt ze (gelukkig) schoner. NB – de lucht is hier weer erg smerig, niet goed voor (mijn) gevoelige luchtwegen.
Sala…
Buren…
Onze dichtstbijzijnde buren is een polygaam gezin; 1 man met 3 vrouwen en 3 kinderen. Zij hebben geen huis en overnachten in het bamboebos. Overdag struinen ze over de rijstvelden op zoek naar vegetarisch eten. Als het te heet wordt komen ze weer onder de bamboe. Ze zijn en bewegen bijzonder vredig en kalm. We horen ze eigenlijk nooit maar ruiken hen wel als de wind onze kant op komt – niet smerig omdat we het gewend zijn – bij Sa’s familie wonen ruim 20 van deze viervoetige Boeddha’s, ik geniet altijd van hen…
Hier eindigt dit fotoverhaal, hopelijk heb je ervan genoten – in ieder geval Dank voor het kijken..!
Hartelijke groeten, Luc PS – wil je ons helpen om ons heiloord verder te realiseren..? – kijk dan bij »» Financiering – Fundraising… voor mogelijkheden.
Van een "Bezig Bijtje" in Thailand - over mijn Vijverwerk - de # Perfecte Moesson & # Ideale Planttijd - # Prachtige Rijst-Paddy's, en... hoe de # Stroom van Leven elke dag Nieuwe beelden biedt. […]
"Alarmdrama" - een les in Perspectief. Uit mijn Herinneringen - verhalen en anekdotes die het leven kleur geven. Ik hoop dat dit verhaal jou net zoveel inzichten geeft als het mij heeft gedaan. […]
"Diagnose Introvert.."
Reis mee in mijn Herinneringen - verhalen en anekdotes die het leven kleur geven. Ik hoop dat deze verhalen jou net zoveel inzichten geven als ze mij hebben gedaan.
[…]