Blog nr. 48…
Mae Rim, Thailand, 19 september 2019.
– Ouderwets..!
– Scheppingsvreugde…
– Opvolging – Ik hou van simpel…
– Innerlijk kompas – Mijn conclusie…
– Cream naar Londen…
Fantastisch – Geïrriteerd – Verdrietig…
.. zijn momenteel mijn Blog-gevoelens.
Fantastisch omdat ik zo nog steeds mijn verhaal kwijt kan en het contact met Nederland levend kan houden.
Geïrriteerd en Verdrietig omdat… de site was máánden geleden gehackt en wij (vooral Marco) hebben hard gewerkt om hem te bevrijden. Inmiddels is hij al heel lang ‘brandschoon’ maar… sommige virusscanners (h)erkennen dat nog niet en weigeren hardnekkig de toegang.
Gevolg: sommige lezers kunnen niet bij mijn Blogs en dat is irritant en verdrietig.
Ouderwets…
Oplossing: voorlopig voeg ik (nieuwe) blogs ook bij de aankondigingsmail – (Pdf-bestand).
Ouderwets, want zo stuurde ik vroeger nieuwsbrieven.
Let op:
– Ik zet Blogs ook gewoon op de site.
– In het Pdf-bestand komen geen foto’s, om het zo klein mogelijk te houden.
– De site-versie pas ik later vaak aan, het Pdf-bestand uiteraard niet.
– De link naar het Blog staat verkort in de mail, omdat…
– .. sommige virusscanners weigeren mailberichten met de volledige link.
Excuus voor het ongemak – dank aan hen die meldden dat de site onbereikbaar was! – gaf ons de mogelijkheid om er iets aan te doen.
Scheppingsvreugde…
Gelukkig heb ik ook leuk nieuws…
Na járen wikken, wegen en dubben gaan we nu echt bouwen op ons land..!
Ontwerpen* doe ik zelf, ook de bouw gaan we zelf regelen – nee… niet zelf dóen!
*) Twee Nederlandse kennissen uit de buurt helpen met hun brein-power
– dank je Paul + Frans!
De vreugde zit in de actie: stapje voor stapje iets moois scheppen.
“Het proces is belangrijker dan het resultaat” ofwel: “de reis is de bestemming”.
Dit wil ik uitleggen, om misverstanden te voorkomen en om mijn vreugde te delen.
Zie Blog 48a – ‘Nieuws-special’…
– Stap voor stap…
– Stand van zaken…
– Grenzen – Suggesties..?
» naar Blog 48a…
Opvolging…
Ik beloofde praktische suggesties voor het behouden van onze emotionele en mentale balans (Blog 47). De site-narigheid en bouwvreugde namen mij echter zo in beslag dat het er nog niet van komt.
Wel wil ik alvast iets over Emoties kwijt – misschien is het wel controversieel of in ieder geval eigen-aardig.
[‘motie’ = beweging; ik vond geen eenduidige definitie, maar ‘innerlijk bewogen’, door angst, verdriet, boosheid, verrassing, klinkt goed.]
Noot: gevoelens of staten als liefde, compassie, innerlijke wil en kracht en stilte beschouw ik niet als emoties.
Over emoties bestaat erg veel geleerdheid – bibliotheken vol. Opmerkelijk, er zijn diverse definities, ook hun nut, onnut of schadelijkheid wordt verschillend beoordeeld. Volgens mij zijn ze er omdat ze ons (willen en) kunnen dienen! – ze zijn dus nuttig, nog eens: volgens mij!
Ik hou van simpel….
De kunst is om emoties dát te laten doen: dienen..!
.. daarvoor is het zaak ze tijdig te (h)erkennen en deze altijd(!) goedwillende dienaars de baas te blijven.
Bedenk: we hébben emoties, maar we zijn die emoties niet!
Innerlijk kompas…
Emoties zijn een soort ‘innerlijk kompas’ – noem het (de stem van) je ziel, je hogere zelf, je kern, je wezen, je gevoel… wat je maar wilt. We kunnen emoties zien als een altijd alerte stem of kompasnaald; zodra we van koers veranderen, reageert de stem of veranderd de stand van de naald (= ons gevoel).
Als je kompas zuiver* is, kun je voelen of je goed zit – is je gevoel lange tijd echt negatief, dan ben je van je pad af; weg bij je Ziel en haar altijd goede bedoelingen.
*) De zuiverheid wordt beïnvloed door (oude) conditioneringen of overtuigingen – anders gezegd: (de vroegere stem van) je vader, moeder, leraar enzovoort – of je eigen interpretaties over wat zich voordoet – kunnen je kompas of gevoel vertroebelen.
(Dit is een van de redenen om niet enkel ‘op je gevoel af te gaan’!)
Geruststelling: we kunnen nooit helemaal verdwalen en komen altijd goed terecht of ‘thuis’..! – (wel kan de reis aangenamer zijn als we zuiver ons hart / gevoel volgen).
Mijn conclusie…
Voor mij zijn emoties goed en belangrijk; graadmeters om mijn koers te bewaken – om na te gaan of ik ‘goed bezig ben’.
En ja, ik moet vaak (constant) bijsturen, soms moet het roer zelfs helemaal om. Soms hoef ik alleen maar aan iets anders te denken; soms moet ik helemaal opnieuw beginnen. Belangrijkste is dat ik de stem van mijn ziel, mijn kompas serieus neem. Want als ik dat niet doe, kan dat nare gevolgen hebben, van ongemakken en ziekten (spreek uit ervaring) tot misschien wel erger. Mij ‘goed voelen’ is daarom letterlijk van levensbelang.
Tot zover mijn visie over (het goeie van) emoties.
Oh ja… ik ben geen fan van ‘oude emoties oprakelen’ – eindeloos peuren in emoties van het verleden, om ze te overwinnen of zoiets – sommige therapeutische stromingen zweren erbij – ik zie meer heil van ‘op het positieve in de toekomst gericht zijn’.
Cream naar Londen…
Cream volgt op haar school de “International course”. Daarbij horen buitenlandse reizen en lessen.
Ze is van 5 tot 20 oktober in Engeland en gaat in een Londense universiteit Engelse lessen volgen. Vanzelfsprekend gaan ze ook andere dingen doen.
Ze logeert, met een klasgenootje, bij een gastgezin in Brighton en ze gaan dagelijks zelfstandig met de bus naar Londen. Cream is leergierig en avontuurlijk en kijkt er erg naar uit. Wij vinden het best spannend, ook omdat Engeland in ‘roerig water’ verkeert.
Hier eindig Blog 48 – dank voor het lezen!
Hartelijke groeten,
Luc
» naar Blog 48a – Nieuws-special…
Reageren..?
– Stuur mij een Email: » Luc@lucaalbrecht.nl…
– Overige opties, zie: » Contact…
– Zie ook: » Disclaimer- Privacy…
