Blog nr. 1…
Mae Ann, Thailand, 6 september 2013.
Mijn eerste Blog: Spannend..!
– Moesson – schimmels en muggen…
– Bij het Lisu bergvolk…
– Met de Sjamaan…
– Oeps – Slang in Slaapkamer…
Aan lezers van ‘het eerste uur’:
Voorheen ontvingen vooral familie en vrienden ‘Thai-Ned-Nieuws’ via e-mail. Voortaan kan iedereen mijn verhalen lezen via deze Blog-berichten. Om nieuwe lezers bij te praten herhaal ik misschien delen uit eerdere berichten – excuses als dit je stoort!
Moesson: Schimmels en Muggen…
In de moessontijd is de lucht ‘zwanger’ van vocht. Ons huis ligt ongunstig, vlakbij 2 visvijvers en aan de rand van rijstvelden die momenteel blank staan – ik woon zogezegd ‘in het vocht’. Kleding, bedden en kasten van spaanplaat nemen het vocht op – gevolg: kans op schimmels en muffe geurtjes.
Bij iedereen in de buurt hangt tijdens de moesson dag en nacht kleding buiten onder een afdak of dak overstek. Zodra de zon schijnt wordt ook het beddengoed gelucht. Huizen van steen en met airco blijft deze narigheid bespaard – airco droogt immers de lucht.
Ons huis heeft geen airco en is grotendeels van teakhout… prachtig! – maar… door kieren tussen komt vochtige lucht binnen … ‘dweilen met de kraan open’ dus.
Gelukkig, de ‘moesson-zorgen’ zijn bijna voorbij (voor een jaar).
In warme vochtigheid vermeerderen muggen zich razendsnel – regentijd is dus muggentijd. Onlangs was er onrust in Thailand, omdat meer mensen dan normaal overleden door onduidelijke virusaandoeningen. Thailand heeft in het verleden zwaar geleden door het zgn. ‘Sars-virus’ – ligt nog vers in het geheugen.
Als kinderen koortsig zijn is men is hier erg alert – malaria en dengue zijn zeer gevreesd.
Onlangs kwam onaangekondigd een man met een ‘mist-kanon’ ons erf oplopen. Onder toezicht van het dorpshoofd werden huis en tuin in een rookgordijn gelegd: ‘dood aan de muggen’! Het dorpshoofd sprak me aan: “Pas op voor de zwart-witte, Khun Luc!” – de malariamug is zwart-wit – [Koen Loek = meneer Luc].
Lisu bergvolk
Hier in de bergen wonen diverse bergvolken [Hill tribes] – de belangrijkste zijn Lihu, Yao, Karen, Hmong, Lisu, Akha en Lawa. Ze zijn in de loop van de eeuwen naar Thailand gekomen (gevlucht), o.a. vanuit China, Tibet en Myanmar. Vele leefden vroeger als rondtrekkende nomaden en vaak van de papaverteelt (opium). Telkens als een stuk land ‘kaal en uitgeput’ was trokken ze naar een nieuwe plek. In de 70er jaren begon de strijd tegen de papaverteelt, voor die tijd werd al gestreden tegen ontbossing. De Thaise overheid doet veel om Hill tribes een plek in de maatschappij te geven. De meeste wonen nu in hun ‘eigen dorp’ en leven van de landbouw of van het maken van handwerk.
Eind juli logeerden wij in ‘Lisu – lodge’ – een resort bij het dorp van een Lisu stam. Het dorp heet ‘Baan Chang’ [thuis van de olifant] en ligt ca. 25 km hier vandaan. Het resort is gebouwd in oorspronkelijke stijl: houten woningen op palen, wanden van gevlochten bamboe en hoge rieten daken (verrassend koel). De woningen hebben een groot open woonterras – de plek waar het leven van de grote families zich afspeelt.
We gingen erheen omdat ik constant zoek naar logeergelegenheid die past bij mijn ideeën. Daarnaast zoek ik naar locaties om met groepen te kunnen werken. Nou, ik heb genoten en vond het prima passen, al moeten er voor groepen wel speciale afspraken worden gemaakt.
‘Lisu lodge’ is opgezet door Asian Oasis (asian-oasis.com). Eén van hun doelen is om lokale bevolkingen te betrekken en laten meeprofiteren van hun ondernemingen. De medewerkers en staf van het oord zijn hoofdzakelijk Lisu. Een ander doel is zorgen voor de natuur. Asian Oasis organiseert boomplantingen, van boomsoorten die ze zelf zaaien en opkweken.
Met de Sjamaan…
Ik voel me telkens weer erg bevoorrecht. Nu maakte ik op bijzondere wijze kennis met de Sjamaan van het Lisu-volk. Doorgaans wordt zijn ‘tempeltje’ door grote groepen toeristen bezocht, ik was nu alleen met hem (en een gids). De Sjamaan bleek van mijn leeftijd, dat brak het ijs en gaf opening voor persoonlijk contact. Ik kreeg uitvoerig uitleg over wat hij is en doet – (door zijn assistente, hijzelf spreekt nauwelijks).
Indrukwekkend: op z’n 17e door de berggeesten geroepen en daarna altijd beschikbaar voor zijn volk, én… nooit alcohol, vlees, knoflook, uien en meer van zulke onthoudingen – (wel getrouwd en kinderen). Een uitstervend beroep – of, dus letterlijk roeping – ook hier trekt de jeugd naar de stad en gaan mensen naar de dokter als hun lijf iets mankeert. Er is ook al jaren geen nieuwe sjamaan meer ‘opgeroepen’.
Meer indrukwekkend: zijn kinderen wonen in Bangkok. Enkele jaren geleden nodigden zij hun ouders uit voor een bezoek. De Sjamaan raadpleegde de geesten en kreeg als antwoord: thuisblijven! Hij besloot niet te gaan. De kinderen haalden hun moeder over om wel mee te gaan. Onderweg sloeg de bus om in een rivier en de moeder verdronk, de kinderen werden gered omdat ze konden zwemmen…
Slang in slaapkamer…
Leven in Thailand heeft z’n eigen verrassingen. Ik werk meestal in het tuinhuis en laatst klonk er scherp gekrijs uit het slaapkamertje naast mijn werkkamer. Toen ik ging kijken bleek een grote donkerbruine slang (ca. 2 m lang) een muis of rat te hebben verschalkt. (Het wemelt hier van de muizen en ratten, dat trekt slangen aan.) Ik trok eerst laarzen aan, voordat ik me dichterbij waagde. Toen ik daarna terugkwam was de slang verdwenen via kieren in de vloer – ze zijn erg bang. Over het gevaar van deze slangensoort zijn de meningen verdeeld; een vriend zegt dat ie totaal ongevaarlijk is, anderen zeggen dat je na een beet binnen enkele minuten stijf bent. In ieder geval kwam onze huisbaas snel de kamer uitmesten en de kieren afdichten toen we hem over de slang vertelden.
Nóg een verrassing...
Onlangs weigerde mijn printer, een vreemde plastic-achtige stof blokkeerde de papier-doorvoer. Ik bracht hem naar de HP-shop in de stad. Toen ik hem weer ophaalde zat er een hele boel van die plastic stof op het deksel geplakt. Het was slangenhuid – zo’n papierdoorvoer is blijkbaar ideaal voor slangen om hun huid af te stropen. “U mag wel oppassen meneer”, waarschuwden ze in de shop. Tot besluit gaf HP me nog een extra verrassing: het papiermechanisme werd gratis vernieuwd: garantie. Dank u wel meneer HP!
Hier eindigt mijn 1e Blog… benieuwd wat je ervan vindt..!
Hartelijke Groeten,
Luc
Reageren..?
– Stuur mij een
Email: »
Luc@lucaalbrecht.nl…
– Overige opties – zie: »
Contact…
– Zie ook: » Disclaimer-
Privacy…
