Geplaatst op Geef een reactie

Blog nr. 15… – 11 december 2015

^ Foto boven: de goudgerijpte rijst op ons land is inmiddels geoogst.

Blog nr. 15…

Mae Rim, Thailand, 11 december 2015.

–  Stilte – bijna 6 maanden…
–  Thuis-retraite – Bewustwording… (+ Bijlage)
–  Vegetariër…
–  Bezoek & Bijverdienen…

“Hoe gaat het nou Luc?”
… deze vraag kreeg ik regelmatig. Welnu, het gaat goed met ons – dank jullie wel..!
We zijn de regentijd gezond doorgekomen en genieten nu van de koelere, droge periode. De moesson was niet echt nat, er is überhaupt weinig regen gevallen dit jaar. De grote waterreservoirs staan historisch laag en men maakt zich grote zorgen voor het komende jaar.

Noot – beetje laat maar uit een goed hart…: Hartelijk Dank voor de warme reacties na het niet doorgaan van de bouw van ons nieuwe huis..!

Nederige Stilte…

Het stoppen van de bouw plus het verdwalen van de zoon van een vriend maakten mij Nederig en Stil. De bouwstop bleek achteraf een enorme zegen en de zoon werd op de nipper gevonden, en toch…

Uit de vorige Blog: “naïviteit en ambitie hadden me in een droomrijke slaap gesust” – ik vroeg mezelf af: “welke lessen kan (moet) ik hieruit leren..?” Later ontstond de vraag: “waarom laat ik mezelf toch zo makkelijk meeslepen door m’n ambities of de verhalen van anderen?”
Ik wilde daar eens ‘goed-voor-gaan-zitten’ en koos voor een Blog-stilte – die duurde bijna 6 maanden.

En nu..? – ik voel me goed en vooral rijk gezegend..! – ben (weer) veranderd, gegroeid, gerijpt en vond antwoorden op een aantal vragen. Trouwens, onze huidige woonplek is zo stil dat rust en rijping wel móesten ontstaan.

Thuisretraite…

Het werd een serieuze Thuis-retraite die eigenlijk nog voortduurt – (Sa knipte me bijna kaal en de eerste maanden droeg ik vaak witte kleren). Ik heb zelden contacten buiten ons gezin, mediteer minimaal 3 keer per dag en ga regelmatig naar een tempel. In ons ruimere huis kon ik eindelijk m’n boeken kwijt, ook daarin vond ik nieuwe inzichten. Verder volg ik lessen via internet en een paar ochtenden per week klus ik op ons land. Het was een intensieve periode, de tijd is omgevlogen.

Noot: Ik weet nu waarom retraites in een tempel of speciaal oord makkelijker zijn dan thuis. Ook tijdens mijn vroegere kluizenaarsleven in Nederland was bezinnen makkelijker. Hier in huis gebeurt weleens iets wat me afleidt, zeker met 2 puberende meiden – (door de week ben ik overdag alleen). Anderzijds is het in Azië heel gewoon om meditatief bezig te zijn*. De eerste weken deden ‘mijn’ dames trouw mee bij mijn avond-sessies – ook in witte kleren – Sa doet dat nog steeds.

* Cream is vanmorgen (vrijdag 11 december) om 4 uur met haar school afgereisd naar het (10e) jaarlijkse meditatie-event “V-Star – Change the World”. Ruim een miljoen(!) Thaise schoolkinderen mediteren zaterdag bij de imposante Dhammakaya-tempel bij Bangkok – het motto: ‘samen kunnen we de wereld veranderen’. Niet alle Boeddhisten zijn hier enthousiast over, sommige vinden het showelement ongepast. Ik vind het prachtig en indrukwekkend hoe soepel, gedisciplineerd en vanzelfsprekend zo’n event hier verloopt.
(Er zijn diverse YouTube filmpjes over… » hier één van de BBC…)

Bewustwording…

De retraite bracht me dus veel goeds, al kan ik niet precies onder woorden brengen wát – ik ervaar meer rust en overzicht.

Noot: ik twijfelde lang of ik hier meer over durfde schrijven. Het gaat over persoonlijke ervaringen en inzichten en die zijn wellicht discutabel en kunnen verkeerd begrepen worden. Er niet over schrijven voelde echter ook niet goed. Deze Blogs gaan immers over ‘mijn ontwikkeling en ervaring’, waarover ik schrijf in de hoop dat anderen er iets aan hebben.

[uitgehouwen Boeddha]

Vegetariër…

In de 4e retraite-week voelde ik me onprettig en pafferig. Bij nader inzien at ik niet goed en m’n oefeningen (Tai Chi) deed ik steeds minder – tijd voor verandering!
Ik oefen weer dagelijks en experimenteer met een ander dieet. Eerst probeerde ik koolhydraatarm maar dat beviel slecht. Momenteel eet ik zeer weinig vet, ook geen olie, en geen vlees, eieren en zuivel; wel veel groente, fruit en koolhydraten (muesli, pasta’s en brood, aardappelen en natuurlijk rijst). Mijn lijf is inmiddels ruim 5 kg lichter en voelt gezonder.
Ik ben nu dus vegetariër, hoewel niet fanatiek of principieel. In boeddhistisch Thailand niet speciaal en niet moeilijk*. Dit wil ik nog 3 maanden volhouden en zien wat het met me doet – gaat overigens heel makkelijk.

* Er zijn volop verse (biologische) groenten en een keur aan fruit te koop – sommige groente en fruit-soorten zijn in NL niet verkrijgbaar.

Bezoek…

Tot voor kort hoopten we dat een toenemend aantal gasten ons wilden komen bezoeken – (gestimuleerd door deze site en mond-tot-mondreclame). Onze wens: een kleinschalig ontvangst- en begeleidingspunt opbouwen, ook om wat bij te verdienen.
Inmiddels zie ik dat het niet van de grond komt en ook niet meer kan – teveel gedoe, mede omdat ik ouder word. Recente ervaringen met vrienden waren belangrijk in dit verband. Enkele ‘bijna teleurstellingen’ pakten gelukkig goed uit. Tegenvallers zijn nooit uit te sluiten, maar commerciële gasten zijn kritisch, terecht. Bevriende relaties zien misschien wel wat door de vingers, echt professioneel wordt dat anders – men verwacht topkwaliteit en perfectie, ook al houden we de prijzen laag.

Kortom, we investeren hier niet meer in. Natuurlijk blijven we graag familie en bekenden ontvangen en helpen, maar om er zakelijk iets van te maken laten we los.

Noot: door mijn recente ontwikkeling kregen ambities en plannenmakerij een andere betekenis. Ik lijk nu pas in staat om me te kunnen ‘overgeven aan het leven’ – wát een zegen..!

Bijverdienen…

Toch is het voor onze financiële gezondheid goed als we wat kunnen bijverdienen – mede vanwege mijn inschatting dat werk uit Nederland voor mij zal afnemen. Bovendien kan Sa absoluut niet stilzitten. Met haar massagediploma’s kan ze in de praktijk helaas weinig. Vrijwel alle betrouwbare jobs* zijn in Resorts of Hotels. Dat betekent 6 dagen per week werken tot minstens 9 uur ’s avonds en dat past niet in ons familieleven. Ze werkte een poosje freelance in een kleine salon, maar daar werd ze soms ’s avonds om 8 uur opgeroepen voor een uurtje werk (voor 1,50 – 2 euro).
* Sommige salons bieden ook seksueel getinte massages, zonder dat ze het openlijk melden, daar moet je dus eerst achter komen.

Sa werkte ook als werkster. Dat ging telkens na een poosje mis. Dan voelde zij zich gebruikt – Thai kunnen zich erg neerbuigend gedragen – en verdiende weinig (7,5 – 10 euro per dag).
Afijn, Sa volgt nu een Bakkerij-opleiding. (Ook in Thailand: gratis onderwijs voor volwassenen.) We hopen dat ze daarmee iets kan, bijvoorbeeld een koffie-thee-shopje met eigengebakken producten. We houden de moed erin en vertrouwen op de toekomst..!

Hier eindigt deze Blog – Dank voor het lezen..!

Fijne Kerst & Oud & Nieuw & een Prachtig 2016..!!!

[zonsopkomst Mae Rim]

We wensen je / jullie een mooie decembermaand toe…

Hartelijke Groeten, ook van Sa & Cream & Ice…
Luc

Reageren..?

–  Stuur mij een Email:  » Luc@lucaalbrecht.nl…
–  Overige opties – zie: » Contact…
–  Zie ook: » Disclaimer- Privacy…

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  • Blog nr. 76 – 6 oktober 2024
    Wateroverlast in Chiang Mai. […]
  • Blog nr 75 – 31 augustus 2024.
    Van een "Bezig Bijtje" in Thailand - over mijn Vijverwerk - de # Perfecte Moesson & # Ideale Planttijd - # Prachtige Rijst-Paddy's, en... hoe de # Stroom van Leven elke dag Nieuwe beelden biedt. […]
  • Blog # 74 – 3 mei 2024
    Update - Lees mee over hitte, droogte, bananen, blogexperimenten en rijlessen – én over buitenlanders met Tropenkolder. […]
  • Blog nr. 73… 5 april 2024
    "Alarmdrama" - een les in Perspectief. Uit mijn Herinneringen - verhalen en anekdotes die het leven kleur geven. Ik hoop dat dit verhaal jou net zoveel inzichten geeft als het mij heeft gedaan. […]
  • Blog nr. 72… 22 maart 2024.
    "Diagnose Introvert.." Reis mee in mijn Herinneringen - verhalen en anekdotes die het leven kleur geven. Ik hoop dat deze verhalen jou net zoveel inzichten geven als ze mij hebben gedaan. […]